مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

الف: اگر عسر و حرج نداشته باشد ایستاده نماز بخوانند، ولو با تکیه‌بر عصا و مانند آن باشد؛ و اگر موجب عسر و حرج و ناراحتى است نشسته نماز بخوانند.ب: چنانچه جاهل قاصر بوده نمازهاى او صحیح است.

هرگاه توانايى بر ايستادن دارد امّا مى‏داند يا احتمال عقلائى مى‏دهد كه براى او ضرر داشته باشد، يا بيمارى‏اش طولانى می‌شود، يا مثلاً زخم يا شكستگى استخوان او دير التيام پيدا مى‏كند، بايد نشسته نماز بخواند و اگر آن‌هم ضرر دارد خوابيده نماز بخواند.

كسى كه احتمال مى‏دهد تا آخر وقت بتواند ايستاده نماز بخواند بنا بر احتياط واجب در اوّل وقت نماز نخواند.

درصورتی‌که وقت تنگ نیست نماز را رها کند و تجدید وضو کند و نماز را از سر بگیرد.

اگر نمازگزار هنگام قیام پاها را بیش‌ازاندازه گشاد بگذارد به‌طوری‌که از شكل ايستادن بيرون رود نمازش ‏باطل است، مگر اين‏كه ناچار باشد.

نماز نشسته و انجام سجده‌ها اولویت دارد.

نماز باطل نیست.

بنا بر احتیاط واجب باید نماز را تمام کند و اعاده نماید.

همین مقدار که به‌صورت کامل بایستد کافی است.

در موقع قيام نبايد بدن و پاها را حركت دهد و به طرفی خم شود يا به‌جايى تكيه كند، ولى اگر از روى ناچارى باشد مانعى ندارد.

کسى که نمی‌تواند ایستاده نماز بخواند باید بنشیند، ولى اگر بتواند بایستد و به عصا یا دیوار و مانند آن تکیه کند، یا پاهایش را از هم دور بگذارد باید ایستاده نماز بخواند، مگر اینکه فوق‌العاده براى او زحمت داشته باشد، همچنین مادام که می‌تواند نشسته نماز بخواند هرچند به چیزى تکیه کند باید خوابیده نماز نخواند و هرگاه نتواند باید به پهلوى راست بخوابد، به‌طوری‌که جلو بدن او روبه‌قبله باشد و اگر نتواند به پهلوى چپ و اگر آن‌هم ممکن نیست به پشت بخوابد به‌طوری‌که کف پاهاى او روبه‌قبله باشد.

هرگاه در بين نماز از ايستادن عاجز شود بايد بنشيند و اگر از نشستن هم عاجز شود بايد بخوابد، ولى تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزى نخواند.