مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که مجبور باشد مانعی ندارد.

هرگاه در موقع قيام روى یک‌پا بايستد نمازش اشكال دارد، ولى لازم نيست سنگينى بدن را به‌طور مساوى روى هر دو پا قرار دهد.

تحفظ نماید و ایستاده بخواند.

اگر برایش ضرر داشته باید اعاده کند.

قيام يعنى ايستادن، در دو جاى نماز، واجب و ركن است: هنگام گفتن تكبيرةالاحرام و قيام قبل از ركوع كه آن را «قيام متّصل به ركوع» گويند، ولى قيام در موقع خواندن حمد و سوره و همچنين بعد از ركوع واجب است امّا ركن نيست.

هرگاه كسى براثر ناتوانى نماز را خوابيده بخواند، اگر در بين نماز بتواند بنشيند بايد آن مقدار را كه می‌تواند، بنشيند و يا اگر می‌تواند برخيزد و همچنين كسانى كه نشسته نماز مى‏خوانند و در اثناء نماز توانايى ايستادن پيدا می‌کنند بايد بايستند، ولى تا بدن آرام نگرفته است چيزى نخوانند.

شايسته است در حال ايستادن بدن را راست نگه دارد، شانه‌ها را پايين بيندازد، دست‌ها را روى ران‌ها بگذارد، انگشت‌ها را به هم بچسباند، سنگينى بدن‏ را به‌طور مساوى روى دو پا بيندازد و به محل سجده نگاه كند و با خضوع و خشوع باشد، مردان كمى پاها را باز بگذارند وزنان به هم بچسبانند.

اشکالی ندارد.

نمازهای گذشته شما قضا ندارد ولی از این به بعد دقت نمایید.

چنانچه نشستن روی صندلی سبب شود قیام و رکوع را به‌طورمعمول انجام دهد مقدم است اما اگر این دو را نتواند انجام دهد نشستن بر زمین به صورتی که سجده را کامل انجام دهد مقدم است.

كسى‏ كه می‌تواند قسمتى ‏از نماز را ايستاده بخواند واجب است‏ آن مقدار را بايستد و بقيّه را بنشيند و اگر نتوانست بخوابد.

مانعى ندارد، ولى اگر تا آخر وقت قدرت پیدا کند احتیاط اعاده است.