مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اشکالی ندارد ولی این کار را تکرار نکند.

ركوع از واجبات ركنى است كه اگر ترك شود يا در یک‌رکعت دو ركوع يا بيشتر به‌جا آورد نماز باطل است خواه عمداً باشد يا از روى سهو و فراموشى.

مانعی ندارد.

در احكام ركوع فرقى بين نماز واجب و مستحب نيست، حتّى زيادى ركوع بنا بر احتياط واجب.

گفتن هرگونه ذکر خداوند در نماز، به‌قصد ذکر مطلق جایز است.

بعد از تمام شدن ركوع، واجب است راست بايستد و بعد از آرام گرفتن بدن به سجده رود و اگر عمداً اين كار را ترك كند نمازش باطل است، امّا اگر از روى سهو باشد اشكالى ندارد.

اشكالى ندارد؛ ولى گاه آن را ترك كنيد تا تصوّر نشود جزء نماز است.

محل آن گذشته است و نباید توجه کند.

چنانچه در سجده اوّل رکعت سوّم متوجّه شود، آن رکعت را رکعت دوّم خود قرار می‌دهد و تشهد می‌خواند و بعد از نماز سجده فراموش‌شده را قضا می‌کند و سپس سجده‌های سهو را طبق دستور رساله انجام می‌دهد و احتیاطاً نماز را اعاده کند و اگر بعد از هردو سجده متوجّه شود، نماز او باطل است.

هرگاه ركوع را فراموش كند و پيش از سجده اوّل يا میان دو سجده، يا قبل از آن‏كه پيشانى براى سجده دوم به زمين رسد متوجّه شود، بايد برگردد و بايستد و بعد به ركوع رود و دو سجده را نیز بعد از رکوع بجا آورد.

هرگاه پيش از تمام شدن ذكر واجب عمداً سر از ركوع بردارد نمازش باطل است و اگر سهواً باشد چنانچه پيش از خارج شدن از حال ركوع متوجّه شود بايد در حال آرامى بدن دوباره ذكر را بگويد و اگر بعدازآنکه از حال ركوع خارج شد متوجّه گردد، نمازش صحيح است.

هرگاه ذكر را قبل از رسيدن به حدّ ركوع و آرام گرفتن بدن بگويد بايد آن را بعد از آرام گرفتن اعاده كند، حتّى اگر عمداً اين كار را كند احتياط واجب اين است كه نماز را نيز بعداً اعاده نمايد.