مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

بنا بر احتیاط واجب باید نماز را تمام کند و اعاده نماید.

مستحب است بعد از تکبیرِ الاحرام به‌قصد رجاء (به امید رسیدن به ثواب) اين دعا را بخوانند:يا مُحْسِنُ قَدْ اتاكَ الْمُسى‏ءُ وَ قَدْ أَمَرْتَ الْمُحْسِنَ انْ يَتَجاوَزَ عَنِ الْمُسيئِ انتَ الْمُحْسِنُ وَ أَنَا الْمُسيى‏ءُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجاوَزْ عَنْ قَبِيحِ ما تَعْلَمُ مِنّى. يعنى: «اى خداى نيكوكار! بنده گنهكارت به در خانه تو آمده است تو امر كرده‏اى كه نكوكار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکارم، به حقّ محمد و آل محمد رحمتت را بر محمد و آل محمد بفرست و از كارهاى زشتى كه مى‏دانى از من سرزده بگذر!»

از توابع تشهد در رکعت آخر است و نمی‌توان به‌عنوان ذکر مستحب در رکعت دوّم آن را خواند.

درصورتی‌که مجبور باشد مانعی ندارد.

با توجه به اینکه دعا کردن در تمام نماز جایز است نماز امام و ماموم صحیح است ولی خوب است به گونه ای بگوید که دیگران متوجه نشوند و یا اگر متوجه شدند بدانند که جزء سوره نیست.‌

سوالی نیست بلکه برای اتصال شرط و جزای شرط است و بسیاری از آن غافلند و شرط و جزاء را جدا از هم می خوانند.‌

مجاز نیستند.

خواندن نماز قضا در این حالت مانعی ندارد، البته اگر امید بهبودی دارد احتیاط است صبر نماید و بعد از بهبودی بخواند.

كسى كه نمی‌تواند ايستاده نماز بخواند بايد بنشيند، ولى اگر بتواند بايستد و به عصا يا ديوار و مانند آن تكيه كند، يا پاهايش را از هم دور بگذارد بايد ايستاده نماز بخواند، مگر اين‏كه فوق‌العاده براى او زحمت داشته باشد. البته اگر می‌تواند قسمتی از نماز را ايستاده بخواند واجب است آن مقدار را بايستد و بقيّه را بنشيند.

مانعی ندارد و می تواند در همان حال مهر را بر پیشانی بگذارد.‌

هرگاه توانايى بر ايستادن دارد امّا مى‏داند يا احتمال عقلائى مى‏دهد كه براى او ضرر داشته باشد، يا بيمارى‏اش طولانى می‌شود، يا مثلاً زخم يا شكستگى استخوان او دير التيام پيدا مى‏كند، بايد نشسته نماز بخواند و اگر آن‌هم ضرر دارد خوابيده نماز بخواند.

بهتر است پاها به هم نزدیک باشند.