مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

رعایت اعراب و مخارج حروف لازم است ولی رعایت دقائق تجویدی لزومی ندارد.

هرگاه يكى از كلمات حمد و سوره يا ذكرهاى ديگر نماز را نداند، يا زیروزبر آن را غلط بخواند، يا حرفى را به حرف ديگرى تبديل كند، مثلاً به‌جاى (ض) (ز) بگويد به‌طوری‌که ازنظر لغت عرب غلط باشد، نماز او باطل است.

كسى كه درياد گرفتن قرائت و ذكر نماز كوتاهى كرده نمازش باطل است و اگر وقت تنگ‌شده احتياط واجب آن است كه با جماعت نماز بخواند و اگر دسترسى به جماعت ندارد نمازش در تنگى وقت صحيح است.

همين اندازه كه در عرف عرب صدق قرائت صحيح كند كافى است.

همین اندازه که عربى صحیح صدق کند کافى است.

هرگاه كلمه يا تلفّظ آيه يا ذكرى را صحيح مى‏دانسته و مدّتى در نمازها خوانده و بعد مى‏فهمد غلط بوده، نمازش اعاده ندارد، هرچند احتياط مستحب اعاده يا قضاى آن است.

كسى نمى‏تواند براى یاددادن واجبات نماز، مزد بگيرد (بنابر احتياط واجب) امّا براى مستحبات مانعى ندارد، مگر اینکه از شعائر دين باشد يا حفظ احكام الهى منوط به تعليم آن گردد.

تلفّظ «صراط» با «سین» ازنظر ما خلاف احتیاط است.

هرگاه بعد از نماز يا بعد از سجده متوجّه شود بر چيزى سجده كرده كه سجده بر آن جایز نبوده، نمازش صحيح است.

وصل به سكون مانعى ندارد، هرچند ترك آن بهتر است، معنى وصل به سكون اين است كه آخر جمله را بدون زیروزبر بخواند و بلافاصله آيه يا كلمه بعد را بگويد.

احتیاط آن است که «کُفُواً احد» را آن‌طور که مشهور است با «واو» و ضم «فا» بخوانند و در فرض سؤال نمازهای گذشته صحیح است ولی از این به بعد مراعات نمایید.

لازم نیست آنچه را علمای تجوید براى بهتر خوانى قرآن ذكر کرده‌اند رعايت كند، بلكه لازم است طورى بخواند كه بگويند عربى صحيح است هرچند رعايت دستورات تجوید بهتر است.