مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر از رکعت اول نماز احتیاط عبور نکرده سلام دهد و نماز صحیح است و الا نماز را اعاده نماید.

هرگاه قبل از خواندن نماز احتياط متوجّه شود نمازى را كه خوانده است درست بوده، نماز احتياط لازم نيست و اگر در وسط نماز احتياط بفهمد می‌تواند آن را رها كند.

هرگاه شك كند كه «سلام» نماز را گفته يا نه يا شك كند درست گفته يا نه چنانچه وارد نماز ديگرى شده، يا مشغول كارى است كه نماز را به هم می‌زند و از حال نمازگزار بيرون رفته بايد به شک خود اعتنا نكند و اگر پیش‌از این موارد است بايد برگردد و سلام را بگويد.

نماز باطل است و باید نماز را اعاده نماید زیرا شک بین دو طرف باطل است.

اگر كسى شك كند نماز احتياطى كه بر او واجب بوده به‌جا آورده است يا نه چنانچه بعد از وقت نماز باشد به شک خود اعتنا نكند و اگر هنوز وقت نماز باقى است درصورتی‌که مشغول كار ديگرى نشده بايد نماز احتياط را بخواند و اگر كارى كه نماز را باطل می‌کند به‌جا آورده‏ است‏ احتياط واجب آن است كه نماز احتياط را بخواند و نماز را هم اعاده كند.

براى کم‌وزیاد كردن اجزاء نماز احتياط از روى سهو، سجده سهو واجب نيست.

هرگاه قبل از گذشتن محل، شك كند و برگردد و به‌جا آورد، بعد معلوم شود آن جزء را انجام داده بود و بار دوم اضافه بوده، اگر ركن باشد نمازش باطل می‌شود و اگر ركن نباشد صحيح است.

اگر در عدد رکعت‌های نماز احتياط نيز شك كند بايد بنا را بر بيشتر بگذارد، امّا اگر طرف بيشتر نماز را باطل می‌کند، بنا را بر كمتر می‌گذارد و نمازش صحيح است.

دستور نماز احتياط ازنظر کم‌وزیاد كردن غیر رکن و شك در به‌جا آوردن اجزا مانند ساير نمازهاى واجب است.

باید نماز را اعاده کند.

اگر وارد نماز نافله یا فریضه غیر مترتّبه (مثل نماز قضا) شده است، آن را پایان می‌دهد و به آخر می‌رساند، سپس نماز اوّل را اعاده می‌کند و اگر وارد فریضه مترتّبه (مثلاً نماز عصر) شده و محل عدول نگذشته، احتیاطاً عدول می‌کند و نماز را تمام کرده سپس نماز دومی که مشغول بوده را اعاده می‌نماید و اگر محل عدول گذشته آن را قطع می‌کند و نمازها را از اول می‌خواند.

احتیاط واجب آن است که نماز واجب را اعاده کند.