جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه پيش از خواندن نماز احتياط متوجّه شود كه رکعت‌های نمازش كم بوده، مثلاً به‌جاى چهار ركعت سه ركعت خوانده، چنانچه كارى كه نماز را باطل كند انجام نداده بايد آن مقدار را كه كم خوانده است انجام دهد و براى سلام بی‌جا بنا پراحتیاط واجب دو سجده سهو به‌جا می‌آورد و اگر كارى كه نماز را باطل می‌کند انجام داده بايد نماز را اعاده كند.

هرگاه قبل از خواندن نماز احتياط متوجّه شود نمازى را كه خوانده است درست بوده، نماز احتياط لازم نيست و اگر در وسط نماز احتياط بفهمد می‌تواند آن را رها كند.

اگر وارد نماز نافله یا فریضه غیر مترتّبه (مثل نماز قضا) شده است، آن را پایان می‌دهد و به آخر می‌رساند، سپس نماز اوّل را اعاده می‌کند و اگر وارد فریضه مترتّبه (مثلاً نماز عصر) شده و محل عدول نگذشته، احتیاطاً عدول می‌کند و نماز را تمام کرده سپس نماز دومی که مشغول بوده را اعاده می‌نماید و اگر محل عدول گذشته آن را قطع می‌کند و نمازها را از اول می‌خواند.

اگر در عدد رکعت‌های نماز احتياط نيز شك كند بايد بنا را بر بيشتر بگذارد، امّا اگر طرف بيشتر نماز را باطل می‌کند، بنا را بر كمتر می‌گذارد و نمازش صحيح است.

الف: هرگاه بعد از نماز احتياط بفهمد كسرى نمازش درست به‌اندازه نماز احتياط بوده (مثلاً در شك میان سه و چهار یک‌رکعت نماز احتياط بخواند و بعد بفهمد نماز را سه ركعت خوانده) نمازش صحيح است.ب: اگر بفهمد كسرى نماز كمتر از نماز احتياط بوده بنا بر احتياط واجب بايد كسرى نماز را بلافاصله به‌جا آورد و اصل نماز را هم اعاده كند.ج: اگر بفهمد كسرى نماز بيشتر از نماز احتياط بوده، چنانچه بعد از نماز احتياط كارى كه نماز را باطل كند انجام نداده، احتياط واجب اين است كسرى نماز را به‌جا آورد و اصل نماز را هم اعاده كند.

براى کم‌وزیاد كردن اجزاء نماز احتياط از روى سهو، سجده سهو واجب نيست.

كسى كه نماز ايستاده می‌خواند اگر موقع خواندن نماز احتياط از ايستادن عاجز شود، بايد مثل كسى كه نماز را نشسته می‌خواند نماز احتياط را به‌جا آورد و به‌عکس كسى كه نماز نشسته می‌خواند اگر موقع خواندن نماز احتياط بتواند بايستد بايد به وظيفه كسى كه نماز را ايستاده می‌خواند عمل كند.

احتیاط واجب آن است که نماز واجب را اعاده کند.

اگر از رکعت اول نماز احتیاط عبور نکرده سلام دهد و نماز صحیح است و الا نماز را اعاده نماید.

باید نماز را اعاده کند.

هرگاه قضاى سجده يا قضاى تشهد يا سجده سهو بر او واجب شده و درعین‌حال نماز احتياط نيز بر او واجب است بايد اوّل نماز احتياط را به‌جا آورد، بعد قضاى سجده يا تشهد را و بعد سجده سهو را.

در مواردی که وظیفه او نماز احتیاط بوده و بلافاصله بعد از نماز بجا نیاورده است لازم است اصل آن نمازها را به مقداری که یقین دارد تدریجاً اعاده نماید.