در مواردی که یقین به صحت عمل خود داشته و درواقع باطل بوده چنانچه قاصر باشد عمل او صحیح است البته در غیر از ارکان و طهارت (وضو، غسل و تیمم) و الا باید نماز را اعاده نماید.
در این موارد که شک قبل از سجده دوم است احتیاط این است که نماز را تمام کرده و بعد اعاده کنند.
تفحص لازم نیست، باید موردشک را ذکر کنید تا حکم دقیق آن بیان شود به‌طورکلی اگر یقین کنید رکعت یا رکنی کم یا زیاد شده نماز باطل است.
در صورت که برخاسته و ایستاده‌اید و شک در تعداد سجده‌ها نموده‌اید به شک اعتنا نکنید هرچند قرائت را شروع نکرده باشید.
در فرض سؤال اگر در یادگیری مسئله کوتاهی نکرده است نماز صحیح است اما از این به بعد رعایت نماید.
افعال جداگانه محسوب می‌شوند لذا اگر در هرکدام نسبت به اعمال قبل شک کند نباید به شک خود اعتنا کند.
در فرض سؤال اعتناء نکند مگر اینکه نماز دورکعتی نبوده و یقین دارد یا دو رکعت خوانده یا پنج رکعت که در این صورت نمازش باطل است.
در فرض سؤال احتیاط این است که نماز را اعاده کند.
اختیاردارند که یک‌رکعت ایستاده یا دو رکعت نشسته بخوانند.
در فرض سؤال باید ادامه داده و برنگردد.
شک مذکور در حالت نشسته موجب باطل شدن نماز می‌شود.
