افعال جداگانه محسوب می‌شوند لذا اگر در هرکدام نسبت به اعمال قبل شک کند نباید به شک خود اعتنا کند.
شک مذکور در حالت نشسته موجب باطل شدن نماز می‌شود.
در فرض سؤال باید ادامه داده و برنگردد.
اگر بعد از تمام شدن نماز شک وی تبدیل به گمان شده است باید مطابق شک عمل کند.
در اموری که حکم شک و گمان یکی است طبق حکم عمل می‌شود اما در موارد دیگر تابع آخرین حالت است.
اختیاردارند که یک‌رکعت ایستاده یا دو رکعت نشسته بخوانند.
در فرض سؤال اعتناء نکند مگر اینکه نماز دورکعتی نبوده و یقین دارد یا دو رکعت خوانده یا پنج رکعت که در این صورت نمازش باطل است.
در فرض سؤال اگر در یادگیری مسئله کوتاهی نکرده است نماز صحیح است اما از این به بعد رعایت نماید.
در فرض سؤال احتیاط این است که نماز را اعاده کند.
می‌تواند نماز را بشکند و یا به نیت نافله نماز را دورکعتی تمام می‌کند و باید نماز مغرب و عشاء را بخواند.
ظن قریب به‌یقین علم عرفی شمرده می‌شود و در حکم یقین است.
