مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرکدام باید به تکلیف خود عمل نمایند.

نماز را با امام ادامه می‌دهد اگر امام در بعد از دو سجده بلند شد مشخص می‌شود رکعت سوم بوده و سلام می‌دهد و اگر امام سلام داد مشخص می‌شود رکعت چهارم بوده و نماز را اعاده می‌کند.

كسى كه زياد شك می‌کند اگر شك كند ركنى را به‌جا آورده يا نه (مانند ركوع) و به آن اعتنا نكند بعد يادش بيايد كه آن را به‌جا نياورده است، چنانچه وارد ركن بعد نشده بايد آن را به‌جا آورد و اگر مشغول ركن بعد شده نمازش باطل است، ولى اگر غير ركن باشد و بعد يادش بيايد كه به‌جا نياورده، چنانچه وارد ركن بعد نشده به‌جا می‌آورد و اگر وارد ركن بعد شده بر نمی‌گردد و نمازش صحيح است.

درصورتی‌که بعضی از مأمومین یقین به عدد رکعات داشته باشند و بقیه شک کنند و درعین‌حال مطابق یقین عمل شود نمازشان اشکال ندارد.

در فرض سؤال باید همه آن‌ها آن نماز را اعاده کنند.

اشخاص وسواسى بايد به‌یقین و شک خود عمل نكنند بلكه مطابق اشخاص معمولى عمل كنند خواه يقين براى آن‌ها حاصل شود يا نه و الا در بسيارى از موارد نمازشان باطل خواهد بود.

اگر بعد از انجام جزئى از نماز در صحت آن شک کند، یعنى نمی‌داند جزئى را که بجا آورده، صحیح انجام‌شده است یا نه در این صورت به شک خود اعتنا نمی‌کند، یعنى بنا بر صحیح بودن آن می‌گذارد و نماز را ادامه می‌دهد.

در فرض سؤال مانند کثیرالشک است و چنین کسی نباید به شک خود اعتنا کند.

نماز را با امام تمام کند و احتیاطاً اعاده کند.

در فرض سؤال حکم کثیرالشک را دارد و کثیر الشّک بنا را برطرفى می‌گذارد که مفید به حال او است.

هرگاه بعد از گذشتن محل، شك كند و طبق دستور، اعتنا نكرده و بگذرد، بعد متوجّه شود كه آن عمل مشكوك را انجام نداده، هرگاه وارد ركن بعد نشده بايد برگردد و به‌جا آورد و اگر وارد ركن بعد شده نمازش صحيح است، مگر آن‌که آن جزء مشكوكى كه ترك شده ركن باشد.

احتياط آن است كه اگر وقت باقى است عمل را انجام دهد؛ مگر اینکه به سرحد وسواس برسد.