اگر كسى شك كند نماز احتياطى كه بر او واجب بوده به‌جا آورده است يا نه چنانچه بعد از وقت نماز باشد به شک خود اعتنا نكند و اگر هنوز وقت نماز باقى است درصورتی‌که مشغول كار ديگرى نشده بايد نماز احتياط را بخواند و اگر كارى كه نماز را باطل می‌کند به‌جا آورده است احتياط واجب آن است كه نماز احتياط را بخواند و نماز را هم اعاده كند.
الف: هرگاه بعد از نماز احتياط بفهمد كسرى نمازش درست به‌اندازه نماز احتياط بوده (مثلاً در شك میان سه و چهار یک‌رکعت نماز احتياط بخواند و بعد بفهمد نماز را سه ركعت خوانده) نمازش صحيح است.ب: اگر بفهمد كسرى نماز كمتر از نماز احتياط بوده بنا بر احتياط واجب بايد كسرى نماز را بلافاصله به‌جا آورد و اصل نماز را هم اعاده كند.ج: اگر بفهمد كسرى نماز بيشتر از نماز احتياط بوده، چنانچه بعد از نماز احتياط كارى كه نماز را باطل كند انجام نداده، احتياط واجب اين است كسرى نماز را به‌جا آورد و اصل نماز را هم اعاده كند.
نماز احتیاط سوره و قنوت ندارد.
احتیاط واجب آن است که نماز واجب را اعاده کند.
باید نماز احتیاط را روبه‌قبله بخواند.
نماز احتياط كه براى شك در رکعت‌های نماز به‌جا آورده می‌شود به‌این‌ترتیب است كه بعد از سلام نماز بايد فوراً نيّت نماز احتياط كند و الله‌اکبر بگويد و حمد را بخواند (سوره را ترك كند) بعد به ركوع رود و مانند نمازهاى معمولى سجده نمايد، اگر نماز احتياط او یک‌رکعت است بعد از دو سجده تشهد بخواند و سلام دهد و اگر دو ركعت است بعد از دو سجده یک‌رکعت ديگر را مثل ركعت اوّل به‌جا آورد و بعد از تشهد سلام دهد.
هرگاه قبل از خواندن نماز احتياط متوجّه شود نمازى را كه خوانده است درست بوده، نماز احتياط لازم نيست و اگر در وسط نماز احتياط بفهمد می‌تواند آن را رها كند.
براى کم‌وزیاد كردن اجزاء نماز احتياط از روى سهو، سجده سهو واجب نيست.
اگر از رکعت اول نماز احتیاط عبور نکرده سلام دهد و نماز صحیح است و الا نماز را اعاده نماید.
