احكام شک و سهو و ظن در نمازهاى واجب روزانه، در ساير نمازهاى واجب نيز عيناً وجود دارد، مثلاً اگر در نماز آيات شك كند كه یک‌رکعت خوانده يا دو رکعت چون شك او در نماز دورکعتی است نماز باطل می‌شود، همچنين ساير احكام شک و سهو و ظن.
اگر وارد نماز نافله یا فریضه غیر مترتّبه (مثل نماز قضا) شده است، آن را پایان می‌دهد و به آخر می‌رساند، سپس نماز اوّل را اعاده می‌کند و اگر وارد فریضه مترتّبه (مثلاً نماز عصر) شده و محل عدول نگذشته، احتیاطاً عدول می‌کند و نماز را تمام کرده سپس نماز دومی که مشغول بوده را اعاده می‌نماید و اگر محل عدول گذشته آن را قطع می‌کند و نمازها را از اول می‌خواند.
هرگاه پيش از خواندن نماز احتياط متوجّه شود كه رکعت‌های نمازش كم بوده، مثلاً به‌جاى چهار ركعت سه ركعت خوانده، چنانچه كارى كه نماز را باطل كند انجام نداده بايد آن مقدار را كه كم خوانده است انجام دهد و براى سلام بی‌جا بنا پراحتیاط واجب دو سجده سهو به‌جا می‌آورد و اگر كارى كه نماز را باطل می‌کند انجام داده بايد نماز را اعاده كند.
دستور نماز احتياط ازنظر کم‌وزیاد كردن غیر رکن و شك در به‌جا آوردن اجزا مانند ساير نمازهاى واجب است.
براى کم‌وزیاد كردن اجزاء نماز احتياط از روى سهو، سجده سهو واجب نيست.
هرگاه قضاى سجده يا قضاى تشهد يا سجده سهو بر او واجب شده و درعین‌حال نماز احتياط نيز بر او واجب است بايد اوّل نماز احتياط را به‌جا آورد، بعد قضاى سجده يا تشهد را و بعد سجده سهو را.
در فرض سؤال اشکال ندارد، نیازی به اعاده نیست.
احتیاط واجب آن است که نماز واجب را اعاده کند.
نماز باطل است و باید اصل نماز را اعاده کند.
اگر از رکعت اول نماز احتیاط عبور نکرده سلام دهد و نماز صحیح است و الا نماز را اعاده نماید.
در مواردی که وظیفه او نماز احتیاط بوده و بلافاصله بعد از نماز بجا نیاورده است لازم است اصل آن نمازها را به مقداری که یقین دارد تدریجاً اعاده نماید.
