حکم پرداخت سهمی از خیرات به عوامل جمعآوریکننده
پرداخت بیست درصد از خیرات جمعآوریشده به عوامل مؤسسات خیریه که در سطح شهر، پولها را خانه به خانه جمعآوری میکنند چه حکمی دارد؟
درصورتیکه مبلغ مذکور بیش از حقالزحمه آنان نباشد اشکالی ندارد.
درصورتیکه مبلغ مذکور بیش از حقالزحمه آنان نباشد اشکالی ندارد.
در صورتی که مطمئن باشید به اهلش می رسد مانعی ندارد.
تنها درصورتیکه صندوق متعلق به موسسه خاصی نباشد و یا اینکه به شما اجازه این کار را داده باشند دخل و تصرف در آن مانعی ندارد.
باید آن زمین را بفروشند و در مصارف زکات مصرف نمایند.
درصورتیکه آن وسایل ورزشی ضرورت برای طلاب داشته باشد مانعی ندارد.
اگر موقعى كه زكات را كنار گذارده مستحقى حاضر باشد بهتر است زكات را به او بدهد، مگر اينكه كسى را در نظر داشته باشد كه از او اولى باشد.
لازم است این نوع بناها را با کمک خیرین بسازند نه از وجوهات.
زکات را در یکى از هشت مورد زیر باید صرف کرد: 1 و 2ـ «فقرا» و «مساکین» و آنها کسانى هستند که مخارج سال خود و عیالاتشان را ندارند. تفاوت فقیر و مسکین در این است که فقیر روى سؤال از کسى ندارد، امّا مسکین نیازمندى است که روى سؤال دارد، کسانى که صنعت و ملک و سرمایه و کسبى دارند که زندگى آنها را اداره نمیکند فقیر محسوب میشوند و کمبود زندگى خود را میتوانند از زکات بگیرند. 3ـ کسى که از طرف امام یا نایب او مأمور جمعآوری زکات یا نگهدارى یا رسیدگى بهحساب آن و یا رساندن آن به امام و نایب او، یا رساندن به مصارف لازم هستند میتوانند بهاندازه زحمتى که میکشند از زکات استفاده کنند. 4ـ افراد ضعیف الایمانى که با گرفتن زکات تقویت میشوند و تمایل به اسلام پیدا مى کنند. 5ـ خریدن بردهها و آزاد کردن آنها. 6ـ اشخاص بدهکارى که نمیتوانند قرض خود را ادا کنند. 7ـ «سبیل الله» یعنى کارهایى مانند ساختن مسجد که منفعت دینى عمومى دارد و همچنین مدارس علوم دینى، مراکز تبلیغاتى، اعزام مبلغین، نشر کتابهای مفید اسلامى و خلاصه آنچه براى اسلام نفع داشته باشد به هر نحو که باشد، مخصوصاً جهاد در راه خدا. 8ـ «ابن السّبیل» یعنى مسافرى که در سفر مانده و محتاج شده که به مقدار نیازش میتواند از زکات استفاده کند، هرچند در محل خود غنى و بینیاز باشد.
هرگاه زكات بر كسى واجب شود، ولى در آن محل مستحقى نباشد، چنانچه اميد نداشته باشد كه بعداً در آنجا مستحقى پيدا كند بايد زكات را به محل ديگرى ببرد و به مصرف برساند و بنابراحتياط واجب مخارج حملونقل به محل ديگر به عهده خود او است، ولى اگر زكات تلف شود، ضامن نيست. ولی چنانچه در محل خودش مستحق پيدا شود، بااینحال میتواند زكات را به محل ديگرى ببرد؛ ولى مخارج آن بر عهده خود اوست و اگر زكات تلف شود بنابر احتياط واجب ضامن است، هرچند با اجازه حاكم شرع باشد.ولی چنانچه در محل خودش مستحق پيدا شود، با اين حال مى تواند زكات را به محل ديگرى ببرد؛ ولى مخارج آن بر عهده خود اوست و اگر زكات تلف شود بنابر احتياط واجب ضامن است، هر چند با اجازه حاكم شرع باشد.
در فرض سؤال، میتواند آن را به حاکم شرع یا کسی که از طرف او مأذون است بهعنوان زکات بپردازد و او آن را به شما به علّت بدهیتان بدهد.
درصورتیکه نیاز قطعی به آن چیز داشته باشند مانعی ندارد.
احتياط واجب آن است كه به هر فقير از زكات نصاب اول نقره (يعنى بهاندازه دو مثقال و 15 نخود) كمتر ندهد و اگر از چيز ديگر مانند گندم و جو زكات مىدهد نيز قيمت آن كمتر از اين مقدار نباشد.