اگر روزه‌دار به‌قصد بيرون آمدن مني، استمناء (خودارضايي) کند روزه‌اش باطل می‌شود هرچند مني از او بيرون نيايد؛ اما اگر بی‌اختیار در حال خواب يا بيداري بيرون آيد، روزه باطل نمی‌شود.
هرکدام باید به وظیفه خود عمل کنند.
این کار روزه را باطل نمی‌کند.
اگر دخول صورت نگیرد و انزال نشود روزه باطل نیست.
در روزه مستحبی کار خلافی نکرده اما روزه باطل می‌شود و در روزه قضا اگر بعدازظهر عمداً این کار را انجام دهد کفاره دارد و کفاره آن اطعام ده فقیر است و اگر نمی‌تواند 3 روز روزه می‌گیرد.
درصورتی‌که یقین به باطل شدن روزه شوهر ندارد باید تمکین نماید.
درصورتی‌که مطمئن بوده جنب نمی‌شود و اتفاقاً جنب شده است، روزه‌ی او صحیح است.
در فرض سؤال، جنب از حرام است.
برای فاعل و مفعول هر دو: اگر منی خارج شود روزه باطل است در غیر این صورت نیز بنا بر احتیاط واجب روزه باطل می‌شود و در هر دو مورد بنا بر احتیاط واجب کفاره جمع واجب است.
كسى كه از روزه گرفتن معذور است مكروه است با همسر خود جماع نماید.
