انسان نمی‌تواند به خاطر سحری نخوردن، روزه را بخورد، ولى اگر به‌قدری ضعف پيدا كند كه تحمّل آن بسيار مشكل شود، مىتواند روزه را بخورد و همچنين اگر خوف بيمارى داشته باشد.
اگر نمی‌دانسته‌اید چنین می‌شود روزه صحیح است.
اگر هنگامی‌که مشغول خوردن غذا يا نوشيدن آب است بفهمد صبح شده، بايد آنچه را در دهان است بيرون آورد و اگر عمداً فروبرد روزه‌اش باطل است و كفّاره نيز دارد.
كسى كه از روزه گرفتن معذور است مكروه است در روز ماه رمضان در خوردن و آشاميدن، خود را کاملاً سير كنند.
شست و شوى دهان با آب يا دارو: 1- اگر آن را بیرون بریزد روزه صحیح است. 2- اگر از اوّل بداند بی‌اختیار فرو می‌رود و چنین شود روزه باطل است و كفّاره نیز دارد. 3-اگر برای وضو آب در دهان کند و بی‌اختیار فرورود روزه‌اش صحیح است ولی اگر برای خنک شدن یا بدون هدف باشد روزه باطل است و فقط قضا دارد. 4- اگر فراموش كند روزه است و آب را فروبرد روزه‌اش باطل نیست.
روزه‌های مزبور صحیح نبوده ولی فقط قضا دارد.
خوردن و آشاميدن از روى عمد روزه را باطل می‌کند، خواه از چيزهاى معمولى باشد مانند نان‌وآب و يا غیرمعمولی مانند برگ درختان، كم باشد يا زياد.
با توجه به این‌که اجزاي آدامس تدریجاً جدا می‌شود، جايز نيست و روزه را باطل می‌کند.
مسواک کردن در حال روزه، مانعي ندارد. ولي اگر رطوبت پيدا کند و مسواک را بيرون آورده و به دهان بازگرداند و رطوبت آن در آب دهان از بين نرود و فرورود، جايز نيست (مگر این‌که آن را بيرون بريزد) و درصورتی‌که با خمیردندان مسواک کند، بايد دهان را بعدازآن کاملاً بشويد.
به‌طورکلی اگر آن شخص، شرعاً معذور از روزه گرفتن باشد مانعي ندارد ولي درصورتی‌که معذور نيستند بايد آن‌ها را با زبان خوب نهي از منکر نمایید و از تهيه غذا خودداري نمایید؛ و اگر بعد از نهي از منکر ناچار به اين کار باشيد براي شما مسؤوليتي ندارد.
فروبردن آب دهان، هرچند به‌واسطه خيال كردن ترشى و مانند آن در دهان جمع شده باشد، روزه را باطل نمی‌کند.
منظور این است که آدامس با جویدن کوچک می‌شود و این بیانگر آن است که ذراتی از آن جدا می‌شود و با آب دهان فرو می‌رود؛ اگر یقین دارید چیزی جدا نشده، مبطل نیست.
