هرگاه مسافر پيش از ظهر وارد وطن شود، چنانچه كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد بايد روزه بگيرد و اگر انجام داده بايد بعداً قضا كند و مستحب است باقيمانده آن روز را امساك نمايد، ولى اگر بعدازظهر وارد شود نمی‌تواند روزه بگيرد.
اگر پيش از ظهر مسافرت نمايد روزه‌اش باطل است، ولى قبل از آنكه به حدّ ترخص برسد نمی‌تواند روزه را افطار كند و اگر پيش از آن افطار كند كفّاره بر او واجب است (منظور از حدّ ترخص جايى است كه صداى اذان شهر را نشنود، يا به‌جايى برسد كه ازنظر مردم شهر پنهان گردد).
هرگاه روزه‌دار بعدازظهر مسافرت نمايد بايد روزه خود را تمام كند.
در فرض سؤال چنانچه يك نماز چهار ركعتى خوانده باشد روزه‌اش صحيح است و بايد تا آنجا هست نمازها را تمام بخواند و روزه ماه رمضان را بگيرد امّا اگر نماز چهار ركعتى نخوانده فقط روزه همان روزش صحيح است و نمازها را نيز بايد شكسته بخواند.
محل کار طولانی‌مدت در حکم وطن شما محسوب می‌شود و اگر قبل از اذان ظهر به حد ترخص محل کارتان برسید روزه شما صحیح است.
در فرض سؤال اگر بعد از حد ترخص هنوز افطار نکرده باشد باید روزه آن روز را بگیرد چون قصد استمرار مسافت شرعی نداشته است.
درصورتی‌که شوهر شما به‌صورت جدی چنین تقاضایی دارد و می‌توانید به این سفر بروید طبق خواسته او عمل کنید و روزه را بعداً قضا نمایید.
درصورتی‌که توانایی داشته باشد تمام مدت را روزه باشد مگر اینکه عسر و حرج داشته باشد.
تمام روزه ها را می تواند کامل بگیرد و روزه رمضان را هم باید بگیرد و تنها روزه مستحب است که به امید ثواب می توان گرفت.
مسافرت در ماه رمضان حرام نيست، ولى اگر براى فرار از روزه باشد مكروه است.
در فرض سؤال لازم است روزه بگیرد و ملاک در این‌گونه موارد این است که اگر همچنان عنوان کثیر السفر را داشته باشند نماز کامل و روزه صحیح است.
