شایعه سازی و پذیرش شایعه
حکم فقهی شایعه سازی و حکم فقهی پذیرش شایعه چیست؟
نه شایعه سازی جایز است و نه پذیرش شایعه
نه شایعه سازی جایز است و نه پذیرش شایعه
اگر قراردادی در بین نباشد بلکه آنها به افرادی طبق نظر خودشان جایزه بدهند مسئولیتی ندارند ولی اگر قراردادی باشد شرعا موظفند بپردازند و می توانید باز هم تعقیب کنید.
در اینگونه امور باید مصلحت اهم نظام و جامعه در نظر گرفته شود. درصورتیکه راه دفاع منحصر به این کار باشد و موجب وهن اسلام و جمهورى اسلامى نشود، اشکالى ندارد.
آثار آنها خالی از اشکال نیست.
برنامه هایی که احادیث را از کتب معتبر نقل نکرده باشند اعتباری ندارند.
چنانچه احترامات لازم رعایت شود و این اشتباه براى بیننده حاصل نشود که گمان کند واقعاً شما امام را در این صحنه در مسجد جمکران و مانند آن دیدهاید و فیلم برداشتهاید، اشکالى ندارد.
البتّه رسانههای جمعى در جامعه اسلامى، وظیفهدارند اخبارى را که باعث پیشرفت و شکوفای اسلام میشود، یا جلو ضرر و زیانهای محتمل (از داخل، یا خارج) را میگیرد، با نهایت دقّت و بى کموکاست در اختیار آنان بگذارند؛ و هر خبرى تأثیر بیشترى در جهت فوق داشته باشد، اهمیت بیشترى دارد و اخبار بر اساس همین معیار درجهبندی میشود.
اگر منظور کتابی است که در مورد امور غریبه و طلمسات است اعتباری ندارد و خواندن آن جایز نیست.
مراد شما کدام روایت است مرقوم درید تا پاسخ داده شود.
ثقه بودن مخبر، از طریق معاشرت، یا شهادت افراد مطلع و آگاه و ثقه استفاده میشود.
خبرنگار هم طبق ضوابط امربهمعروف میتواند عمل کند; درجایی که احتمال تأثیر وجود دارد و ضررى بر آن مترتّب نمیشود و منکر بودن آن مسلّم است، باید به وظیفه امربهمعروف و نهى از منکر عمل کند. مگر اینکه شغل او (که بهعنوان یک واجب کفایى عمل میکند) به خطر افتد; در این صورت میتواند این کار را بهطور غیرمستقیم انجام دهد; یعنى بهوسیله دیگران.
فلسفه ملاصدرا نکات مثبت فراوانی است البته نقاط ضعفی نیز وجود دارد.