مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

استفاده از چهره زنان بی‌حجاب و بدحجاب، در شأن جمهورى اسلامى نیست.

استفاده از این برنامه‌ها جایز نیست و برنامه مای ظاهراً خوب یا بی‌ضرر آن وسیله‌ای است براى سوق دادن به برنامه مای فاسد، بنابراین نباید مسلمانان از حیله مای دشمنان اسلام براى نشر فساد در میان مسلمین غافل باشند.

این کار درصورتی‌که موجب بدآموزى نگردد، کار خوبى است؛ و این مشکل عمدتاً از طریق نحوه بیان مناسب نظرات مخالفین تأمین می‌شود، به این معنى که نظرات آن‌ها به‌صورت موذیانه و مخرّب و تؤام با دروغ و تهمت و جوسازى بیان نگردد. البتّه باید توجّه داشت که مسائل مختلف است; بعضى از مسائل را می‌توان در سطح عموم مطرح کرد و بعضى از مسائل باید در سطح حوزه و دانشگاه و محافل علمى مطرح گردد; زیرا احتیاج به آگاهى مای تخصّصى دارد. به‌یقین اشتباه این دودسته از مسائل به یکدیگر، سبب بروز مشکلاتى در سطح جامعه می‌گردد.

اگر واقعاً مسئله به‌صورت اهم و مهم درآید و مانند دروغ براى اصلاح ذات البین شود، مانعى ندارد. ولى چون ممکن است این حکم وسیله سوءاستفاده قرار گیرد و به هر بهانه‌ای خبرهاى دروغ منتشر کنند، باید حتّى الإمکان از این کار پرهیز کرد.

هرگاه ضرر نگفتن بیش از ضرر گفتن باشد، لازم است آن خبر بیان شود.

انتقاد اگر با پیشنهاد توأم باشد، به‌یقین بهتر است; ولى اگر انتقادکننده نتواند پیشنهادى مطرح کند، بازهم از باب امربه‌معروف و نهى از منکر باید وظیفه خود را انجام دهد.

درصورتی‌که رعایت اصول عفت شود، خبرنگاری زنان مانعى ندارد.

توسّل به تهمت و دروغ و مانند آن، در شأن خبرنگاران مسلمان و متعهّد نیست.

خبرنگار مسئول نیست؛ ولی براى حفظ حیثیت خود باید واقعیت را فاش کند.

این کار جایز نیست؛ ممکن است فعلاً خطری نداشته باشد، ولی تجربه نشان داده که خالی از گناه نیست.

اگر نگذاشتن قفل بر آن نشانه رضایت او به استفاده دیگران باشد مانعی ندارد در غیر این صورت جایز نیست.

درصورتی‌که نشر آن اخبار موجب امربه‌معروف و نهى از منکر و مبارزه با فساد باشد، هیچ اشکالى ندارد.