لمس و نظر به باطن بدن نامحرم
آيا لمس و نظر باطن بدن نامحرم، اعم از ريهها، ناى، مرى، قلب، معده، روده، مثانه و رحم، حكم ظاهر را دارد؟
در مورد نامحرم جز در موارد ضرورت احتیاط در ترک چنین کاری است.(حتی در صورت عدم لمس اعضا)
در مورد نامحرم جز در موارد ضرورت احتیاط در ترک چنین کاری است.(حتی در صورت عدم لمس اعضا)
درصورتیکه جرّاحى سبب طول عمر شود، مريض میتواند به خاطر عوارض ناخوشايند جرّاحى، از آن صرفنظر كند; ولى اگر بدون جرّاحى، بيمار در معرض مرگ باشد، طبيب يا كسان مريض مجازند اقدام به جرّاحى كنند، هرچند بيمار راضى نباشد.
جايز نيست; ولى اگر اين كار از طرق درمان محسوب شود و احتمال عوارضى برود و به بيمار گفته شود و از او اجازه بگيرند مانعى ندارد.
بايد در غير موارد ضرورت از اين كار پرهيز شود.
همه اینها در حال ضرورت جايز است.
اگر با رضایت بیمار (طرفین) باشد اشکالی ندارد در غیر این صورت بر اساس عرف و عادت عمل شود.
در صورت ضرورت و نبودن همجنس جايز است؛ هرچند ضرورت مربوط به فراگيرى علوم واجب و لازم باشد.
در مورد نامحرم جز در موارد ضرورت، احتیاط در ترک چنین کاری است. (حتی در صورت عدم لمس اعضا)
در حال حاضر كه بسيارى از كارها در اجتماع بهصورت صف و قرار گرفتن در نوبت انجام میشود اين امر یک حق عقلايى محسوب میگردد؛ و به تعبير ديگر، از بين بردن آن نوعى ظلم بهحساب میآید و مشمول ادلّه حرمت ظلم و تعدّى بر حقوق مردم است (و مىدانيم كه در همهجا احكام از شرع گرفته میشود و موضوعات از عرف، جز در موضوعات مخترع) آرى در مواردى كه در عرفِ عقلا استثنا میشود، مثل یک بيمار اورژانسى در مطب دكتر و مانند آن، اشكالى ندارد.
چنانچه مستلزم نگاه و لمس نباشد، يا اينكه بهوسیله همسرش انجام گيرد اشكالى ندارد. در غير اين صورت تنها در موارد ضرورت جايز است.
درصورتیکه عوارض مهمی باشد بايد به بيمار بگويد، در غير اين صورت لازم نيست.
آرى بايد نرخهای دولتى را رعايت كنند.