مراجعه به پزشک غیر همجنس
مراجعه بيمار به پزشك غير همجنس چه حکمی دارد؟
در صورت وجود پزشک همجنس و دسترسی به او، رجوع به پزشک غیر همجنس (درجایی که موجب لمس یا نگاه حرام میگردد) جایز نیست.
در صورت وجود پزشک همجنس و دسترسی به او، رجوع به پزشک غیر همجنس (درجایی که موجب لمس یا نگاه حرام میگردد) جایز نیست.
مراجعه به پزشک غیرهمجنس حاذقتر و ماهرتر، تنها در صورتی مجاز است که مراجعه نکردن به او بیم خطر و ضرر را به همراه داشته باشد؛ و به عبارتی در صورتى جايز است كه تفاوت آگاهى آن دو در حدّى باشد كه بيم آن برود پزشك همجنس موفّق به معالجه نشود و بيمارى ادامه يابد، يا تشديد شود، يا بهبودى به تأخير افتد.
بايد اوّل تحقيق كنند اگر دكتر همجنس نبود جايز است نزد مرد بروند.
اضطرار یک امر عرفى است، هرگاه تشخيص داده شود راه منحصر به پزشك جنس مخالف است، يا اگر منحصر نيست عسر و حرج دارد، مصداق ضرورت محسوب میشود.
موارد مختلف است; در امور ساده بسته به نظر عرف و در موارد پيچيده بسته به نظر اهل خبره است.
احتمال ضرورت كافى نيست، بايد ضرورت ثابت شود; ولى در موارد خطر، خوف خطر كافى است و يقين به خطر لازم نيست.
درصورتیکه همجنس يافت نشود، جايز است.
در فرض سؤال دكتر بايد او را به طبيب زن راهنمايى كند; مگر اينكه آن زن واقعاً اعتقادى به طبيب زن نداشته باشد و خود را ناچار بداند.
تنها در صورت ضرورت براى درمان جايز است.