مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

سقط‌جنین در هر سن و مرحله‌ای، حرام است و در صورت ارتکاب مشمول ديه نيز می‌گردد.

سقط به طور کلی کفاره ندارد، هر چند احتیاط مستحب پرداختن کفاره قتل خطا در این مورد است. که عبارتست از آزاد کردن بنده و اگر این ممکن نبود شصت روز روزه گرفتن و اگر این ممکن نبود شصت فقیر را سیر کند.

هیچ‌کس به‌وسیله جويدن آدامس باردار نمی‌شود و اگر كسى چنين ادّعايى كند باطل و بى‌اساس است. ولى اين احتمال وجود دارد كه در حمّام و مانند آن نطفه‌اى بر روى زمين ريخته شده باشد و زنى آنجا بنشيند و رحم او آن نطفه را جذب كند. به‌هرحال ساقط كردن اين فرزند جايز نيست و درصورتی‌که در فشار شديد از ناحيه سخنان مردم هستيد می‌توانید بگوييد با شخصى عقد موقّت داشته‌ايد و آن شخص شمارا رها كرده و رفته است.

در صورتی که یقین داشته باشد سبب سقط بچه نزدیکی است دیه تعلق می گیرد و از دیه چیزی به پدر و مادر نمی رسد.(پدر و مادر باید مشترکا دیه را بپردازند)

جایز نیست مگر آن‌که خطر مهمی متوجّه زن باشد.

سقط‌جنین در اين موارد اشكال دارد، به‌خصوص كه پیش‌بینی‌های فوق جنبه قطعى ندارد؛ اما بعد از ولوج روح جايز نيست.

درصورتی‌که از گفته متخصصان متدين يقين يا خوف خطر يا ضرر مهمي براي مادر حاصل شود، پايان دادن به حاملگي تا زماني که روح دميده نشده جايز است؛ و چون احتمال تعلق ديه می‌رود احتياط آن است که ورثه اين کودک (غير از پدر و مادر) با ميل و رضاي خود از آن صرف‌نظر کنند.

سقط‌جنین در هيچ مورد جايز نيست; مگر در موارد ضرورت.

واضح است كه ساقط كردن جنين مسلمان جايز نيست، حتّى اگر فرزند نامشروع باشد؛ و در مورد بچه‌های كفّار نيز ساقط كردن مجاز نيست، حتّى اگر در مذهب آن‌ها فرزند نامشروع باشد.

درصورتی‌که روح در جنين دميده شده باشد، كه معمولاً پس از چهارماهگى حاصل می‌شود، ساقط كردن آن جايز نيست.

در فرض مسئله، كه اگر مادر به همان حال باقى بماند هر دو می‌میرند، می‌توان با سقط‌جنین جان مادر را نجات داد.

طبق آنچه بعضى از اطبّاى معروف گفته‌اند اين احتمال بسيار ضعيف است، پس نمی‌توان سقط‌جنین كرد.