در صورتی که یقین داشته باشد سبب سقط بچه نزدیکی است دیه تعلق می گیرد و از دیه چیزی به پدر و مادر نمی رسد.(پدر و مادر باید مشترکا دیه را بپردازند)
سقط‌جنین در هر سن و مرحله‌ای، حرام است و در صورت ارتکاب مشمول ديه نيز می‌گردد.
سقط‌جنین در اين موارد اشكال دارد، به‌خصوص كه پیش‌بینی‌های فوق جنبه قطعى ندارد؛ اما بعد از ولوج روح جايز نيست.
سقط‌جنین تنها در صورتى جايز است كه جان مادر درخطر باشد. همچنين اگر بيمارى شديدى مادر را تهديد كند و جنين هنوز به مرحله دميدن روح نرسيده باشد؛ و نيز اگر تشخيص قطعى داده شود كه جنين به‌گونه‌ای ناقص است كه براى پدر و مادر و اطرافيان سبب عسر و حرج شديد می‌شود، مشروط بر اينكه روح در آن دميده نشده باشد. در اين سه صورت، ختم حاملگى جايز است؛ و اگر راه منحصر به طبيب مرد باشد، در اين صورت مانعى ندارد؛ و احتياط آن است كه پدر و مادر، طبيب را نسبت به ديه تبرئه كنند.
خیر عمومات قتل عمد شامل سقط‌جنین نمی‌شود همان‌طور که قصاص در آن نیست.
اسقاط جنين حرام است، ولي هرگاه جنين در مراحل ابتدايي باشد و به‌صورت انسان کامل درنیامده باشد (قبل از چهارماهگي و دميده شدن روح) و باقی ماندن جنين در آن حالت و سپس تولد ناقص آن به تصديق اهل اطلاع متدين باعث عسر و حرج شديد براي پدر و مادر گردد، پايان دادن به حاملگي جايز است و احتیاطاً بايد ديه را بدهند.
تا آنجا كه مايه عسر و حرج نشود لازم است.
سقط به‌طورکلی کفاره ندارد، هرچند احتیاط مستحب پرداختن کفاره قتل خطا در این مورد است. که عبارت است از آزاد کردن بنده و اگر این ممکن نبود شصت روز روزه گرفتن و اگر این ممکن نبود شصت فقیر را سیر کند.
سقط به طور کلی کفاره ندارد، هر چند احتیاط مستحب پرداختن کفاره قتل خطا در این مورد است. که عبارتست از آزاد کردن بنده و اگر این ممکن نبود شصت روز روزه گرفتن و اگر این ممکن نبود شصت فقیر را سیر کند.
درصورتی‌که از گفته متخصصان متدين يقين يا خوف خطر يا ضرر مهمي براي مادر حاصل شود، پايان دادن به حاملگي تا زماني که روح دميده نشده جايز است؛ و چون احتمال تعلق ديه می‌رود احتياط آن است که ورثه اين کودک (غير از پدر و مادر) با ميل و رضاي خود از آن صرف‌نظر کنند.
۱. نگهدارى آن واجب نيست.۲. از جواب قبل روشن شد كه ديه ندارد.۳. مادام كه به‌صورت انسان زندهاى درنیامده، حفظ آن دليلى ندارد.۴. تفاوتى نيست.
