اگر هنگامی که فرش ابریشم عنوان می شود مصداق معینی در نظر عرف مجسم می شود باید به همان عمل کرد ولی اگر ابهام دارد و این ابهام از زمان عقد وجود داشته مهر باطل است و تبدیل به مهر المثل می شود.
درصورتی‌که رابطه زناشويى بين زن و شوهر انجام‌نشده و مهريه عندالمطالبه باشد و زن مطالبه كند شوهر بايد بپردازد و اگر نپرداخت زن می‌تواند تمكين نكند؛ اما اگر براى دادگاه ثابت شود كه شوهر توان پرداختن نقدى مهريه را ندارد آن را مطابق توان مالى زوج تقسيط می‌کند و زوجه با دريافت اولین قسط بايد تمكين كند وگرنه ناشزه است و حقّ نفقه ندارد.و درصورتی‌که مهریه عند الاستطاعه باشد زوجه حق حبس ندارد.
تعیین مهریه‌ی سنگین حرام نیست اما کار مناسبی نیست و مهریه‌های فوق‌العاده سنگين که نشان از سفاهت زوج می‌دهد، يا قرينه بر عدم قصد جدي نسبت به آن است باطل است و تبديل به مهرالمثل می‌شود، ولي اصل عقد درهرحال صحيح است.
چنانچه طرفین می‌دانسته‌اند که مهر السنه طبق مشهور (پانصد درهم نقره) است اشکالى ندارد و باید با پول رایج حساب کنند، اما اگر هردو یا یکى آگاه نبوده‌اند احتیاط آن است که در مورد مقدار مهر باهم مصالحه کنند.
با تقسیط مهریه و پرداخت اولین قسط، حقّ حبس از بین می‌رود چراکه موضوع ادای دین تغییر کرده است؛ به این صورت که مهریه از پرداخت یکجا به پرداخت اقساطی تغییر پیداکرده و با پرداخت قسط اوّل، مهریه دریافت شده است و حقّ حبس از بین می رود. ولی چنانچه در پرداخت هر قسط کوتاهی کند حقّ حبس برای زوجه باقی خواهد بود البته توجّه داشته باشید با تمکین و آمیزش ولو یک‌بار، حقّ حبس زایل می‌شود؛ و اگر حقّ حبس را تا پایان اقساط بپذیریم گاهی تمکین بعد از 40 یا 60 سال انجام می‌شود!
معیار مهرالمثل این است که ببینید در عرف محل چنین زنی با چنین شرایطی به تصدیق افراد آگاه معمولاً چقدر مهر دارد و اگر عرف محل از مسیر صحیح منحرف باشد باید عرف محل‌های دیگر را در نظر گرفت.
درصورتی‌که مدتی هرچند کوتاه زیر یک سقف زندگی کرده‌اند سخن زن پذیرفته نیست.
حقّ زوجه درگرفتن مهریّه قبل از تمکین مجدّد ثابت است، مشروط بر این‌که مهر حال بوده باشد، نه بر ذمّه زوج.
ظاهر این است که نفقه بر پدر است و اگر مهر نقدى باشد آن‌هم بر پدر است و درصورتی‌که بر ذمه زوج باشد می‌توان انتظار بهبودى مجنون را کشید و اگر بهبود نمی‌یابد بر عهده پدر است.
در عقدنامه‌ها مهریه را گاهی به‌صورت عندالمطالبه و گاهی عند القدره والاستطاعه می نویسند که هر دو جایز است و اصرار بر عندالمطالبه هیچ دلیلی ندارد و اگر عندالقدره نوشته شود در شرایط فعلی بسیار بهتر است.
