مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

آن‌هایی که ایراد می‌کنند، توجّه به این حقیقت ندارند که عاشورا یک «حادثه» نبود بلکه یک «جریان تاریخى» بود. جریان مبارزه حق و باطل، عدالت و ظلم؛ و این مبارزه در همه اعصار و قرون ادامه دارد و عاشوراى حسینى درس لازم را براى پیروزى حق بر باطل به طرفداران حق می‌دهد و شعار «هیهات منا الذّله» بیانگر این جهاد پرارزش است و ما از این درس در طول تاریخ استفاده فراوان برده‌ایم.

اگرچه بعضى از مدّاحان و افراد ناآگاه (البته حساب اکثریت آگاه مداحان از آن‌ها جدا است) سخنان نادرستى درباره عزاى امام حسین (علیه‌السلام) و یا سایر امامان (علیهم‌السلام) یا غلو در حق آنان دارند ولى این مسئله ارتباطى به اصل عزادارى که باعث بیدارى و آگاهى امّت اسلامى و داراى جنبه ظلم‌ستیزی است و درواقع مکتبى است براى پرورش صفات برجسته انسانى، ندارد

بدون شک عزادارى براى شهدا در زمان پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله) وجود داشته است. ازجمله براى شهادت مظلومانه حضرت حمزه عموى شجاع و بزرگوار پیغمبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله) رسول خدا دستور عزادارى بر او داد و حتى زنان انصار را دعوت كرد كه به خانه حضرت حمزه بروند و براى او سوگوارى كنند.روش عزادارى باید مطابق سنّت آن حضرت و امامان معصوم (علیهم‌السلام) و عرف عقلا باشد.

با توجّه به مقامات والاى آن بزرگواران، مصیبت‌هایی که بر آن‌ها واردشده بسیار مهم‌تر از مصائب دیگران است. آیا اگر یک فرد عادى را سیلى بزنند، یا یک عالم بسیار بزرگ متّقى را سیلى بزنند، ازنظر مصیبت یکسان است؟