مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر قبل از تقصير شك كند كه سعی را ناقص بجا آورده يا كامل؟ بايد سعى را از اوّل اعاده كند.

هرگاه بعد از اتمام سعى و انجام تقصير، شك كند آيا هفت دور را کامل بجا آورده، يا نه؟ يا ساير شرايط موجود بوده، يا نه؟ اعتنا نمى‌كند.

احتياط آن است كه موالات را در سعى مراعات كند؛ يعنى هفت دور را بدون فاصله زيادى پشت سر هم بجا آورد مگر در مواردی که ذکر شد. (فرارسیدن وقت نماز، حاجت ضروری، خستگی و آگاهی از نخواندن نماز طواف در حال سعی).

هرگاه مشغول سعى باشد و يادش بيايد كه نماز طواف را بجا نياورده، برمی‌گردد و نماز طواف را نزد مقام ابراهيم مى‌خواند، سپس سعى را از همان‌جا كه رها كرده ادامه مى‌دهد.

هرگاه حاجت ضرورى براى او، يا يكى از برادران و خواهران دينى پيدا شود، مى‌تواند سعى را قطع كرده و به دنبال آن برود و پس از بازگشت از همان‌جا كه رها كرده ادامه مى‌دهد و سعى او صحيح است.

هرگاه مشغول سعى صفا و مروه است و مقدارى از آن را انجام داده ـ خواه كم باشد يا زياد ـ و وقت نماز فرارسد، سعى را قطع مى‌كند و نماز را بجا آورده، سپس باقيمانده سعى را انجام مى‌دهد.

بايد همان سعى را تكميل كند و بنا بر احتياط واجب تقصير را اعاده نمايد.

عمل شما صحيح بوده و كفّاره‌اى ندارد.

هرگاه يقين داشته باشد كه سعى را ناقص بجا آورده، مثلاً شش دور يا كمتر بوده، برمی‌گردد و آنچه را مى‌داند ناقص گذاشته تكميل مى‌كند و سعى او صحيح است.

اگر يك دور سعی را كامل نمود و بقيّه را فراموش كرد، جايز است همان سعى را تكميل كند، ولى اگر چهار دور را تمام نكرده، احتياط مستحب آن است كه سعى را تكميل كند، سپس از سربگيرد.

هرگاه شخصى كمتر از يك دور سعى كرد و بقيّه را فراموش نمود، احتياط واجب آن است كه هر وقت يادش آمد سعى را از سر بگيرد.

هرگاه از روى سهو و فراموشى يا جهل به مسئله چيزى از سعى را كم كند، خواه قبل از اتمام چهار دور باشد يا پس‌ازآن، هر وقت به خاطرش آمد كمبود را به‌جا مى‌آورد و سعى او صحيح است و اگر از مکه خارج‌شده يا به وطن بازگشته و برگشتن به مکه براى او مشقّت دارد، نايب مى‌گيرد و كفّاره‌اى هم ندارد؛ هرچند كارهايى را كه بر محرم حرام است انجام داده باشد. چراکه با یقین به خروج از احرام مرتکب آن کارشده و لذا کفاره ندارد.