مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اعمال را تمام کند و برای تمتع محرم شود و کارش بی فایده بوده است.‌

اگر از محلّه‌هاى مکه محسوب شود احرام بستن از آن مانعى ندارد؛ ولى چنانچه عرفاً از محلّه‌هاى آن نيست، يا مشكوك است، كفايت نمى‌كند.

اگر احرام را فراموش كند و به منى يا عرفات برود، واجب است به مکه بازگردد و احرام ببندد و چنانچه براثر تنگى وقت يا عذر ديگرى، بازگشت به مکه ممكن نشود از همان‌جا كه هست (عرفات، يا مشعر، يا منى) قبل از رمى جمرات و قربانى كردن محرم مى‌شود و اگر بعدازآن متوجّه شود، وقت احرام گذشته و حجش صحيح است.

نيّت بايد خالص و براى اطاعت خداوند باشد و ريا كردن موجب بطلان عمل است.

شخصى كه براثر جهل به مسائل حج و فرانگرفتن احكام شرعى احرام نبندد، در حكم كسى است كه به‌واسطه فراموشى احرام را ترك كرده و حجش صحيح است.

هرگاه احرام را فراموش كند و پس ‌از انجام تمام اعمال حج يادش بيايد، حجش صحيح است، ولى اگر بعد از وقوف به عرفات و مشعر و قبل از انجام‌ تمام اعمال حج يادش بيايد، احتياط مستحب آن است كه حجش را به همان صورت تكميل نموده و در سال بعد نيز اعاده كند.

اگر كسى آگاهانه و از روى عمد احرام را تا زمان فوت وقوف عرفات و مشعر ترك كند، حج او باطل است.

آخرين وقت احرام حج موقعى است كه تأخیر از آن سبب شود به وقوف عرفات، كه از ظهر روز نهم تا غروب است، نرسد. بنابراين، صبح روز نهم نيز مى‌تواند مُحرم شود و خود را به عرفات برساند (درصورتی‌که امكان رسيدن در اين موقع باشد).

چگونگى احرام بستن و لبّيك گفتن به همان شكلى است كه در احرام عمره ذكر شد؛ بنابراین هرگاه نيّت حج تمتّع كند و لبّیک‌های واجب را ـ به شكلى كه در احرام عمره بيان شد ـ بگويد و قصد احرام كند و امورى را كه بر محرم حرام است بر خود تحريم كند، محرم مى‌شود.

ميقات احرام براى «حج تمتّع» «مکه» است و از هر جاى مکه (خواه مسجدالحرام، يا مساجد ديگر مکه، يا كوچه‌ها و خیابان‌ها و يا خانه و منزل باشد) كافى است؛ و بهتر از همه‌جا براى احرام حج، مسجدالحرام است.

بهترين وقت براى احرام حج، روز ترويه (هشتم ذی‌الحجه) است، ولى از سه روز قبل از آن نيز مى‌توان احرام بست و به‌سوی منى حركت كرد تا ازآنجا به عرفات برود، به‌خصوص افراد پير و بيماران، درصورتی‌که از ازدحام بترسند، مى‌توانند زودتر از اين هم حركت كنند.

در صورت امكان بايد به مکه بازگردد و دوباره محرم شود و تلبيه بگويد و بقيّه اعمال را انجام دهد و اگر ممكن نيست همان‌جا قصد احرام كند و «لبّيك» بگويد و اگر بعد از تقصير يا حلق يادش بيايد، اعمالش صحيح است و نيازى به احرام و لبّيك نيست.