مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

بعيد نيست قول فروشنده در مورد سنّ حيوان، يا اخته نبودن، يا ساير عيوب پنهانى، كه خريدار نمى‌داند يا نمى‌تواند تشخيص دهد، مقبول باشد.

اگر اوّلى را از وكالت عزل نكرده، قربانى مذكور كفايت مى‌كند و مجرّد نيابت دادن به شخص دوّم، عزل اوّلى از نيابت نيست.

احتیاط آن است که سه روز در انجام‌ روزه بگیرد و هفت روز پس از بازگشت، ولی درهرحال می‌تواند بعد از بازگشت در ذی‌الحجه قربانی کند و یا بگوید برایش قربانی کنند.

بايد قربانى كند.

اگر احتمال نمى‌داد كه حيوان چاق است، يا احتمال مى‌داد، ولى از روى بی‌مبالاتی آن را ذبح كرد، اگر قصد اطاعت امر الهى داشته كافى است.

لازم نيست پس از بازگشت به وطن، حتماً در محل زندگى روزه بگيرد، بلكه اگر در جاى ديگرى نيز قصد اقامت كند مى‌تواند روزه بگيرد.

اگر به عللى نتوانست روز هفتم ذی‌الحجه روزه بگيرد، روز هشتم و نهم را روزه مى‌گيرد و يك روز ديگر را پس از مراجعت از منى در مکه مى‌گيرد.

آرى صحيح است.

اگر حيوانى براى قربانى يافت نشود، نه سالم و نه غیرسالم، مى‌تواند قيمت آن را نزد شخص امينى در مکه بگذارد كه تا پايان ماه ذی‌الحجه در منى براى او قربانى كند و اگر در آن سال نتوانست، در سال بعد اين كار را انجام مى‌دهد و اگر شخص مطمئنی در انجام‌ نيابد، مى‌تواند در سال آينده از بعضى از حجاج مطمئن خواهش كند براى او انجام دهند و در شرايط فعلى مى‌تواند در وطنش نيز ذبح كند.

اگر قدرت بر روزه گرفتن پيدا كرد و قبل از انجام‌ روزه‌ها فوت نمود، بر ولی او واجب است سه روز را قضا كند و احتياط واجب آن است كه هفت روز را نيز قضا نمايد.

هرگاه پس از بجا آوردن سه روز روزه، قادر بر ذبح قربانى شد، احتياط واجب آن است كه ذبح كند؛ و اگر قبل از تمام شدن سه روز قدرت بر ذبح پيدا كرد، بايد ذبح نمايد.

اگر مى‌داند كه پول خود اوست اشكالى ندارد؛ در غير اين صورت اشكال دارد.