آرى پول قربانى را در انجام، يا در محل خود كنار مى‌گذارند و حلق يا تقصير مى‌كنند و از احرام بيرون مى‌آيند. و براى اينكه ترتيب به هم نخورد همین‌که پول قربانى را كنار بگذارد ترتيب حاصل مىشود.
اين كار حرام نيست؛ ولى بهتر است بگذاريد روح از بدن حيوان برود، بعد سر او را جدا كنيد.
اگر حاجى قدرت بر ذبح نداشته باشد، يعنى نه حيوانى براى قربانى دارد و نه پول آن را، چنين شخصى بايد سه روز در سفر حج و هفت روز پس از بازگشت (مجموعاً ده روز) روزه بگيرد؛ و آن سه روز را كه در سفر حج بجاى قربانى روزه مى‌گيرد، بايد در ماه ذی‌الحجه باشد و احتياط واجب آن است كه از هفتم تا نهم اين ماه باشد و جلوتر نباشد و بايد آن سه روز پشت سر هم باشد؛ و هفت روز ديگر را بايد پس از بازگشت از سفر حج روزه بگيرد و احتياط مستحب آن است كه پی‌درپی بجا آورد.
اگر قادر بر تطهير يا تعويض آن نباشد اشكال ندارد و نيابتش صحيح است.
چنانچه بعد از تلاش و كوشش لازم راهى براى استفاده از گوشت‌های قربانى پيدا نشود و مجبور به نابود كردن آن‌ها شوند، در اين صورت بايد موقّتآ از قربانى كردن در منى صرف‌نظر نمايند و پول آن را كنار گذاشته و هنگام بازگشت در محل خود قربانى كنند و يا با كسان خود در وطن هماهنگ كنند كه در همان روز عيد مکه قبل از تقصير براى آنان قربانى كنند و گوشت آن را در مصارفى كه ذکرشده، مصرف نمايند. در این صورت، بايد قربانى را در باقيمانده ذی‌الحجه انجام دهد و اگر بازگشت او به طول مى‌انجامد نايب بگيرد و چنانچه در ماه ذی‌الحجه آن سال موفّق نشد، بايد در ايّام عيد قربان سال آينده آن را انجام دهد.
اگر به عللى نتوانست روز هفتم ذی‌الحجه روزه بگيرد، روز هشتم و نهم را روزه مى‌گيرد و يك روز ديگر را پس از مراجعت از منى در مکه مى‌گيرد.
اگر نتوانست سه روز روزه در مکه را، در انجام بجا آورد و به وطن بازگشت، درصورتی‌که ماه ذی‌الحجه باقى است مى‌تواند در وطن روزه بگيرد، ولى با هفت روز روزه فاصله دهد.
حاجى مى‌تواند سه روز روزه مذكور را در سفر بگيرد و لازم نيست در مکه قصد اقامت ده روز كند؛ بلكه اگر براى ماندن در مکه سه روز هم مهلت ندارد، مى‌تواند باقيمانده آن را در بين راه بگيرد.
جايز نيست هفت روز مذكور را در مکه يا در بين راه روزه بگيرد؛ مگر این‌که قصد اقامت در مکه را داشته باشد. در اين صورت، اگر مدّتى صبر كند كه در آن مدّت مى‌توانست به وطنش بازگردد، پس‌ازآن مى‌تواند روزه‌ها را شروع كند.
چنانچه نوعى از اين حيوانات در اصل خلقت بى شاخ، يا بى‌دم، يا بدون گوش باشد، ضررى براى قربانى ندارد.
گوشت قربانى را به همه فقراى مسلمين، اعم از شيعه و اهل سنّت مى‌توان داد؛ ولى دادن به غیرمسلمانان و ناصبی‌ها (آن‌ها كه با ائمّه: عداوت دارند) اشكال دارد.
لازم نيست پس از بازگشت به وطن، حتماً در محل زندگى روزه بگيرد، بلكه اگر در جاى ديگرى نيز قصد اقامت كند مى‌تواند روزه بگيرد.
