طواف نساء بر مرد و زن، پير و جوان، متأهّل و مجرّد و حتّی كودكان مميّز و خنثى واجب است و بدون آن زن بر مرد و مرد بر زن حلال نمى‌شود، بلكه احتياط واجب آن است كه اگر كودك غير مميّز را به حج آورده و محرم كرده‌اند، ولی او همراه او طواف نساء را بجا آورد.
اگر «طواف نساء» را ترك كند، خواه از روى عمد باشد، يا جهالت، يا فراموشى، همسر بر او حرام است تا بازگردد و طواف كند؛ و اگر بازگشت ممكن نيست، يا مشكل است، نايب بگيرد؛ و اگر از دنيا برود، ولی او قضاى آن را به‌جا مى‌آورد.
اگر شخصى، طواف نساءهاى متعدّدى را ترك كرده باشد، يك طواف نساء براى همه آن‌ها كافى است و در اين حكم (ترك طواف نساء) فرقى ميان زن و مرد و كودك نيست؛ زيرا طواف نساء بر همه لازم است و بدون آن همسر براى او حلال نمى‌شود.
در عمره حج تمتّع طواف نساء واجب نيست؛ حتّى به‌قصد رجاء هم طواف نساء را بجا نياورد. ولى در حج تمتّع و عمره مفرده واجب است.
طواف نساء و نماز آن ركن نيست و ترك عمدى آن موجب باطل شدن حج نمى‌گردد، هرچند انجام آن در عمره مفرده و حج تمتّع واجب است و اگر بجا نياورد همسر بر او حلال نمى‌شود.
به خواستگارى رفتن و شاهد عقد شدن برای کسی که طواف نساء را انجام نداده است، بنا بر احتياط واجب، جايز نيست.
طواف نساء را نمى‌توان بلافاصله بعد از طواف حج و قبل از سعى بجا آورد؛ بلكه بايد پس از اتمام سعى انجام شود؛ ولى اگر از روى فراموشى، يا ندانستن مسئله، آن را قبل از سعى بجا آورد صحيح است. همچنين تقديم سعى بر طواف زيارت (حج) و نماز آن در حال اختيار جايز نيست.
طواف نساء را در حال ضرورت، مثل ترس از حيض و عدم امكان اقامت در مکه تا زمان پاكى از آن، مى‌توان قبل از سعى بجا آورد؛ ولى احتياط واجب آن است كه پس‌ازآن هم نايبى بگيرد كه از طرف او انجام دهد.
هرگاه زنى كه طواف حج و طواف نساء را بجا نياورده، گرفتار عادت ماهانه شود و پيش از پاك شدن ناچار به ترك مکه باشد (مثل این‌که كاروان مهلت نمى‌دهد تا پاك شود) لازم است براى طواف حج و نماز آن نايب بگيرد، سپس خودش سعى را بجا آورد، سپس براى طواف نساء و نماز آن نايب بگيرد (همچنين كسان ديگرى كه به سبب بيمارى يا عذر ديگر قادر به انجام طواف و سعى نباشند بايد نايب بگيرند).
هرگاه طواف نساء را فراموش كند و از حج بازگردد، در صورت امكان بايد خودش برگردد و بجا آورد و چنانچه ممكن نباشد، يا مشقّت داشته باشد نايب مى‌گيرد و پس‌ازآنکه نايب طواف نساء و نماز آن را انجام داد، مرد بر زن و زن بر مرد حلال مى‌شود.
چنانچه كسى كه طواف واجب (اعم از طواف عمره، يا طواف حج، يا طواف نساء) را فراموش كند و به وطن بازگردد و با همسر خود نزديكى نمايد، هرگاه از روى فراموشى و جهل به مسئله باشد كفّاره ندارد، ولى اگر مسئله را مى‌دانسته و عمداً مرتكب آن شده بايد كفّاره بدهد و كفّاره آن در محرمات احرام بیان‌شده است؛ و در صورت امكان بايد خودش برگردد و بجا آورد و چنانچه ممكن نباشد، يا مشقّت داشته باشد نايب مى‌گيرد و پس‌ازآنکه نايب طواف نساء و نماز آن را انجام داد، مرد بر زن و زن بر مرد حلال مى‌شود.
اگر خودشان نمی‌توانند بازگردند و طواف و نماز را انجام دهند به يکي از کساني که مشرف می‌شوند نيابت بدهند تا به نيابت از آن‌ها طواف و نماز طواف را انجام دهد.
