اگر بعد از احرام، براى رفتن به مکه، يا اجازه بجا آوردن اعمال پولى مطالبه كنند، چنانچه تمكّن دارد بايد بپردازد؛ مگر این‌که موجب عسر و حرج گردد و اگر تمكّن ندارد، يا حرجى است، حكم «مصدود» را دارد.
شخص بيمار براى ذبح قربانى در احرام حج، بايد روز دهم تا سيزدهم وعده قربانى بگذارد، بنا بر احتياط واجب و در احرام عمره تمتّع قبل از خروج حجاج به عرفات اين كار را انجام دهد.
اگر نمى‌تواند وقوفين را درك كند حكم محصور را پيدا مى‌كند و چنانچه وقوفين را درك كرده، سپس محصور شود، حج او صحيح است و براى بقيّه اعمال، هرچه را بتواند خودش بجا مى‌آورد و هر چه را نتواند نايب مى‌گيرد.
هرگاه حاجی از مکه محرم به احرام حج تمتّع شده باشد و محصور گردد یعنی براثر يكى از موانع (بيمارى، يا مجروح شدن، يا شكستگى اعضاء و مانند آن) نتواند هیچ‌یک از وقوف به «عرفات» يا «مشعر» را بجا آورد، در اين صورت پول يك قربانى را به‌وسیله دوستان خود به منى مى‌فرستد تا در روز عيد (يا بعدازآن تا سيزدهم) براى او قربانى كنند و بعدازآن، در ساعتى كه با دوستان خود قرار داده، تقصير مى‌كند و از احرام بيرون مى‌آيد و همه‌چیز بر او حلال مى‌شود، جز همسر بنا بر احتياط واجب، كه بايد در سال آينده حج بجا آورد تا بر او حلال شود، يا قبل از فرارسیدن سال آينده عمره مفرده بجا آورد و اگر نمى‌تواند، نايب مى‌فرستد و بعد از عمره مفرده نايب همه‌چیز بر او حلال است. چنين كسى اگر حج بر او واجب بوده، بايد سال آينده حج واجب را بجا آورد.
اگر یک‌راه بسته باشد و راه ديگرى هست كه مى‌تواند از آن برود و هزينه آن را هم دارد، به احرام باقى مى‌ماند تا از آن راه برود و چنانچه از آن راه رفت و به اعمال حج نرسيد، با انجام عمره مفرده از احرام خارج مى‌شود.
احرامش صحيح است. اگر بتواند عمره و حج را، هرچند با كمك نايب در طواف و سعى، انجام دهد حج او صحيح است و اگر نتواند حج بجا آورد، احتياط آن است كه به حكم محصور عمل كند و با احرام مزبور عمره مفرده هم انجام دهد.
الف): اين حكم شامل چنين شخصى نمى‌شود.ب): اين مقدار براى اثبات احرام كافى نيست؛ بنابراين نمى‌توانيد او را محرم حساب كنيد. ج): انجام طواف نساء در اين مورد موافق احتياط است و عمل نايب در فرض كافى است. د): قربانى لازم نيست. هـ): اگر واجب الحج بوده، بايد براى او حج بجا آورند و آنچه شما بجا آورده‌ايد كافى نيست. و): به فتواى مرجع تقليد نايب عمل مى‌شود.
هرگاه بيمار بهبودى يابد و بتواند خود را به حج برساند و لااقل يكى از دو وقوف را درك كند، بايد برود و بقيّه اعمال را نيز بجا آورد.
اگر سال اوّل استطاعت اوست و قدرت بر اعمال حج، حتّى به شكل اضطرارى ندارد، مستطيع نبوده و حج بر او واجب نيست، ولى براى داخل شدن به مکه بايد مُحرم شود و با انجام اعمال عمره مفرده، از احرام خارج گردد، ولى اگر سال اوّل استطاعت او نباشد و قبلاً حج بر او واجب شده، درصورتی‌که اميد به بهبودى ندارد بايد نايب بگيرد تا حج تمتّع را براى او انجام دهد و خودش براى وارد شدن به مکه طبق آنچه در بالا گفته شد عمل كند و چنانچه براى اين شخص انجام اعمال حج تمتّع ممكن باشد، هرچند با انجام اضطرارى اعمال، لازم است محرم شود و هر مقدار از اعمال را كه توانايى دارد خودش يا با كمك گرفتن از ديگران انجام دهد و براى بقيّه نايب بگيرد، ولى در وقوف به عرفات و مشعر، گرفتن نايب كافى نيست.
وظيفه‌اش آن است كه اعمال مصدود يا محصور را انجام دهد، سپس در سال آينده حج بجا آورد.
در هیچ صورت حج واجب را نمی‌توان رها کرد و كسى كه احرام عمره يا حج بست، بايد عمره و حج را تمام كند و اگر انجام ندهد به احرام باقى خواهد ماند، ولى اگر مصدود يا محصور شد، بايد به دستور مصدود یا محصور عمل کند تا از احرام بيرون آيد.
