مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه حاجی يكى از دو وقوف را درك كند سپس محصور شود، حج او صحيح است و براى بقيّه اعمال، هرچه را بتواند خودش بجا مى‌آورد و هر چه را نتواند نايب مى‌گيرد.

هرگاه شخص بيمار پس از فرستادن قربانى يا پول آن، بهبود يافت، به‌طوری‌که قادر به رفتن به‌سوی مکه شد، بايد به مکه برود و اعمال را انجام دهد، بنابراين اگر محرم به احرام حج تمتّع است و در وسعت وقت رسيد، اعمال عمره و حج را بجا مى‌آورد و اگر وقت تنگ باشد، به‌گونه‌ای كه با انجام عمره به وقوف عرفات نمى‌رسد، بايد به عرفات برود و حج افراد بجا آورد و احتياط آن است كه قصد عدول كند و پس ‌از انجام حج، عمره مفرده انجام دهد و اين حج كفايت از حجةالاسلام مى‌كند و اگر زمانى به مکه برسد كه وقت حج گذشته، يعنى به هیچ‌یک از وقوف مشعر و عرفات نمى‌رسد، عمره او تبديل به عمره مفرده مى‌شود و بايد آن را بجا آورد و از احرام خارج گردد و احتياط آن است كه قصد عدول به عمره مفرده كند و حج واجب را باوجود شرايط در سال ديگر بجا آورد.

اگر سال اوّل استطاعت اوست و قدرت بر اعمال حج، حتّى به شكل اضطرارى ندارد، مستطيع نبوده و حج بر او واجب نيست، ولى براى داخل شدن به مکه بايد مُحرم شود و با انجام اعمال عمره مفرده، از احرام خارج گردد، ولى اگر سال اوّل استطاعت او نباشد و قبلاً حج بر او واجب شده، درصورتی‌که اميد به بهبودى ندارد بايد نايب بگيرد تا حج تمتّع را براى او انجام دهد و خودش براى وارد شدن به مکه طبق آنچه در بالا گفته شد عمل كند و چنانچه براى اين شخص انجام اعمال حج تمتّع ممكن باشد، هرچند با انجام اضطرارى اعمال، لازم است محرم شود و هر مقدار از اعمال را كه توانايى دارد خودش يا با كمك گرفتن از ديگران انجام دهد و براى بقيّه نايب بگيرد، ولى در وقوف به عرفات و مشعر، گرفتن نايب كافى نيست.

احرامش صحيح است. اگر بتواند عمره و حج را، هرچند با كمك نايب در طواف و سعى، انجام دهد حج او صحيح است و اگر نتواند حج بجا آورد، احتياط آن است كه به حكم محصور عمل كند و با احرام مزبور عمره مفرده هم انجام دهد.