اشكال ندارد؛ ولى اجتناب ازاین‌گونه كارها جز در موارد ضرورى بهتر است.
در احرام طهارت شرط نيست و لازم نيست محرم به هنگام احرام بستن، از حدث اصغر و اكبر پاك باشد، بنابراين بدون وضو و در حال جنابت يا حيض، يا نفاس و استحاضه مى‌تواند محرم شود. (البتّه روشن است كه در صورت جنابت و حيض و نفاس بايد خارج از مسجد محرم شود) و غسل احرام بر زن حائض و نفساء نيز مستحب است.و استحباب مؤكّد پاك بودن است (طهارت فقط در طواف و نماز طواف شرط است).
مرد محرم نبايد به هنگام خوابيدن سرخود را بپوشاند و اگر بدون توجّه، يا از روى فراموشى چنين كند، بايد فوراً سرخود را برهنه نمايد.
با رسيدن به مکه استظلال مانعى ندارد.
هرگاه بيمار باشد و نتواند لباس معمولى خود را در ميقات از تن درآورد، كافى است نيّت احرام كند و لبّيك بگويد و در صورت امكان لباس‌های معمولى را موّقتآ درآورد و لباس احرام بپوشد و محرم شود و بعداً اگر ناچار است لباس معمولى خود را به تن كند و اگر در ميقات اين كار ممكن نشد و بعداً حال او براى پوشيدن لباس احرام مساعد شد، احتياط واجب آن است كه اگر توانايى دارد به ميقات برگردد و مجدداً احرام ببندد و اگر بازگشت به ميقات میسر نبود، از همان‌جا لباس را عوض مى‌كند و تجدید احرام لازم نيست.
براى بيماران و كسانى كه از حرارت آفتاب شدیداً ناراحت مى‌شوند، يا تابش آفتاب به آن‌ها زيان مى‌رساند، جايز است از ماشين سقف دار و مانند آن استفاده كنند؛ امّا بايد كفّاره بدهند.
هرگاه محرم براثر سردى هوا، يا علّت ديگر، ناچار شود لباس دوخته بپوشد، اين كار اشكالى ندارد، ولى اگر ممكن است، لباس دوخته را پشت‌ورو كند و بر دوش بيندازد و دست در آستين آن نكند و اگر اضطرار به پوشيدن لباس دوخته به اين نوع پوشش رفع نمى‌شود، مى‌تواند به‌طورمعمولى لباس بپوشد.
جنس و رنگ خاصی در جامه احرام شرط نيست، امّا نبايد دوخته باشد.
جایز است و حج و عمره را باطل نمی‌کند و اگر شب‌های معمولى باشد کفّاره هم ندارد امّا در شب‌های سرد و بارانى باید یک گوسفند کفّاره بدهند.
