در صورت نزدیکی محرم با همسر در حج نيابتى، اجير حقّ مال‌الاجاره دارد، هرچند بايد به وظايف نزدیکی با همسر در حال احرام عمل کند (البته اين احكام در صورت علم و عمد است).
گفتن كلمه «لا» و «بَلى» و مرادف آن در ساير زبان‌ها، مثل «نه» و «آرى» در فارسى، جدال نيست؛ بلكه قسم خوردن براى اثبات يا ردّ مطلبى، از روى خصومت و مخالفت جدال است.
هرگاه مُحرِم با خود بازى كند و منى از او خارج شود، حكمش حكم كسى است كه با همسر نزديكى كرده باشد، كه شرح آن در مسائل نزدیکی با همسر در حال احرام، بیان‌شده است و اگر با همسر خود بازى كند، يا به‌وسیله نگاه كردن، يا فكر و تصوّر كردنِ چنان صحنه‌هايى، منى از او خارج گردد، كفّاره بر او واجب است؛ بلكه بنا بر احتياط واجب تمام احكام جماع با همسر در حال احرام را، دارد.
هرگاه در حال احرام چنین کاری انجام بدهد، چنانچه قبل از وقوف به عرفات يا به مشعرالحرام صورت گيرد، حج او فاسد مى‌شود؛ ولى بايد آن را تمام كرده و سال آينده اعاده نمايد و كفّاره آن يك شتر است و اگر اين عمل بعد از وقوف در مشعرالحرام و قبل از طواف نساء صورت گيرد، حج آن‌ها صحيح است؛ ولى گناه كرده‌اند و يك شتر كفّاره دارد.
دروغ گفتن و دشنام دادن در همه حال حرام است، ولى در حال احرام به‌خصوص نهى شده است؛ يعنى از كارهايى است كه مُحرِم بايد آن را ترك كند، بلكه احتياط واجب آن است كه از اظهار برترى بر ديگران، يا بيان نقص ديگران نسبت به خود، نيز اجتناب كند.
اگر قسم به غير نام خداوند و صفات او باشد، حكم جدال ندارد.
حرمت دروغ، دشنام و تفاخر در حال احرام مطابق بعضى از روايات معصومين: در معنى «فسوق» در این شريفه (فَلا رَفَثَ وَ لا فُسُوقَ وَ لا جِدالَ فىِ الْحَجِّ) جمع است.
اگر محرم بيش از سه مرتبه قسمِ راست بخورد، هر مقدار كه باشد، كفّاره آن يك گوسفند است؛ مگر آن‌که بعد از سه مرتبه كفّاره بدهد، كه در اين صورت اگر سه مرتبه ديگر جدال كند، بايد يك گوسفندِ ديگر كفّاره بدهد.
اين كار اشكال ندارد؛ ولى تفاخر و برتری‌جویی حرام است.
كشتن و انتقال حشرات در حال احرام كفّاره دارد و كفّاره آن، خواه عمداً باشد يا از روى خطا، مقدارى طعام است.
در مقام ضرورت قسم به لفظ جلاله، يا ساير اسماء الله، براى شخص محرم، جهت اثبات حقّ يا ابطال باطلى جايز است.
