كفّاره در همه موارد نزدیکی در حال احرام، يك شتر است و فرقى ميان همسر دائم و موقّت نيست. همچنين نزديكى از جلو و عقب در اين احكام يكسان است.
هرگاه از روى فراموشى، يا غفلت، يا ندانستن مسئله نزديكى كند، ضررى به حج يا عمره او نمى‌زند و كفّاره هم ندارد و حکم حرمت نزدیکی در حال احرام و احکام آن مربوط به كسى است كه عالمآ آن را انجام مى‌دهد.
هرگاه در حال «احرام حج» از روى علم و عمد با همسر خود نزديكى كند، چنانچه قبل از وقوف به عرفات يا مشعرالحرام صورت گيرد، حج او فاسد مى‌شود؛ ولى بايد آن را تمام كرده و سال آينده اعاده نمايد و كفّاره آن يك شتر است و بايد آن زن و مرد (بنا بر احتياط واجب) تا پايان مناسك حج از هم جدا شوند، يا شخص سوّمى با آن‌ها باشد و در سال بعد نيز هنگامی‌که به آن مكان ـ كه عمل مذكور در آن واقع‌شده ـ مى‌رسند، بايد تا پايان حج از هم جدا شوند.
هرگاه نزديكى با همسر از روى علم و عمد در «عمره مفرده» واقع شود، اگر قبل از اتمام سعى صفا و مروه باشد عمره او باطل است و يك شتر بايد كفّاره بدهد و احتياط واجب آن است كه عمره را تمام كرده و در ماه قمرى بعد به يكى از میقات‌ها رفته مجدداً احرام ببندد و عمره مفرده را اعاده كند و فرقى ميان عمره واجب و مستحب نيست؛ امّا اگر بعد از طواف و سعى (و قبل از تقصير) باشد، عمره او باطل نخواهد شد.
احكام نزدیکی با همسر در حال احرام، در حج واجب و مستحب و حج نيابتى يكسان است.
هرگاه مرد محرم با همسر خود، كه وى نيز محرم است، از روى اجبار نزديكى كند، چيزى بر زن نيست، ولى مرد در صورت علم و عمد علاوه بر كفّاره خود، بايد كفّاره زن را نيز بدهد؛ امّا اگر اين كار با علم و رضایت زن صورت گيرد، هرکدام بايد يك كفّاره بدهند.
هرگاه نزديكى با همسر در حال احرام بعد از وقوف به عرفات و مشعرالحرام و قبل از طواف نساء صورت گيرد، حج او صحيح است؛ هرچند گناه كرده و يك شتر كفّاره دارد.
اگر بدون آميزش از همسر خود تمتّع ببرد، بايد يك شتر كفّاره بدهد؛ ولى حج او صحيح است و در سال آينده لازم نيست حج بجا آورد. حكم زن نيز همین‌گونه است.
در صورت نزدیکی محرم با همسر در حج نيابتى، اجير حقّ مال‌الاجاره دارد، هرچند بايد به وظايف نزدیکی با همسر در حال احرام عمل کند (البته اين احكام در صورت علم و عمد است).
هرگاه در حال احرام چنین کاری انجام بدهد، چنانچه قبل از وقوف به عرفات يا به مشعرالحرام صورت گيرد، حج او فاسد مى‌شود؛ ولى بايد آن را تمام كرده و سال آينده اعاده نمايد و كفّاره آن يك شتر است و اگر اين عمل بعد از وقوف در مشعرالحرام و قبل از طواف نساء صورت گيرد، حج آن‌ها صحيح است؛ ولى گناه كرده‌اند و يك شتر كفّاره دارد.
هرگاه نزديكى با همسر عالمآ و عامدآ در «عمره تمتّع» واقع‌شده باشد، كفّاره آن بنا بر احتياط واجب يك شتر است؛ ولى عمره او باطل نمى‌شود. خواه اين عمل قبل از سعى صفا و مروه باشد، يا قبل از تقصير و بيرون آمدن از احرام، ولى احتياط مستحب آن است كه اگر قبل از سعى باشد، عمره را در صورت امكان تمام كرده، سپس آن را اعاده كند.
