ساير نام‌های خداوند نيز حكم لفظ جلاله (الله) را دارد؛ (بنا بر احتياط واجب) بنابراین اگر مُحرم در مقام خصومت و مجادله براى اثبات يا نفى مطلبى در مقابل ديگرى، به «رحمان» يا «رحيم» يا «خالق آسمان و زمین» و مانند آن قسم بخورد، جدال محسوب مى‌شود.
هرگاه محرم جامه احرام را بنا بر عللى عوض كرده، بهتر است هنگامی‌که وارد مکه مى‌شود، براى طواف همان‌جامه‌اى را كه در آن محرم شده، بپوشد.
واجب نيست هميشه لباس احرام را به تن داشته باشد؛ بلكه مى‌تواند براى شستن، يا عوض كردن، يا حمّام رفتن، يا مقصود ديگرى، موقّتآ آن را از تن درآورد.
حكم پوشیدن دو جامه احرام مخصوص مردان است و براى زنان پوشيدن دو جامه احرام، نه زير لباس‌ها و نه روى لباس‌ها، لازم نيست. بلكه همان لباس‌ها، لباس احرامشان محسوب مى‌شود.
احتياط واجب آن است كه پوشيدن دو جامه احرام قبل از نيّت و گفتن لبّيك باشد و اگر بعد از لبّيك بپوشد، احتياط آن است كه لبّيك را دوباره بگويد.
احتياط واجب آن است كه در حال اختيار به يك جامه بلند، كه مقدارى از آن را لنگ و مقدارى را رداء قرار مى‌دهند، اكتفا نكنند؛ بلكه بايد دو جامه جداگانه باشد.
لازم نيست نيّت را بر زبان جارى كند، بلكه كافى است چنين قصدى در دل او باشد، ولى بهتر است علاوه بر قصد باطنى، بر زبان نيز جارى سازد.
بايد در هنگام قصد قربت، قصد انجام مناسك عمره يا حج را داشته باشد و بهتر است از همان اوّل تعيين كند كه قصد عمره دارد، يا حج و منظورش مثلاً «حجةالاسلام» است (يعنى حج واجب به خاطر استطاعت) يا «حج مستحب»، يا «حج نذرى» يا «نيابت»، ولى اگر از اوّل نيّت احرام كند به اين قصد كه نوع عمل را بعداً تعيين نمايد، نيز مانعى ندارد. (ولى احتياط واجب آن است كه قصد نيابت را از اوّل تعيين كند).
در صورتی که دوخته نباشد مانعی ندارد.
واجب است هنگام احرام «لبیک‌های چهارگانه» را به عربی صحیح بگویند.
احتياط آن است كه محرم از «دارچين»، «زنجبيل»، «هِل» و هر آنچه بوى خوش دارد، اجتناب كند.
مشهور آن است كه استعمال خلوق كعبه (چيزى كه كعبه را با آن خوشبو مى‌كنند) حرام نيست؛ ولى چون معلوم نيست خلوق كعبه چيست، احتياط آن است كه از بوى خوشى كه فعلاً به كعبه مى‌مالند نيز اجتناب شود.
