مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر عينك زينتى باشد استفاده از آن براى محرم، خواه مرد باشد يا زن، بنا بر احتیاط واجب جايز نيست.

جايز نيست مُحرِم به همسر خود از روى شهوت نگاه كند؛ ولى نگاه بدون قصد لذّت مانعى ندارد.

براى شخص مُحرِم جايز نيست كه بدن همسرش را به‌قصد لذّت لمس كند، ولى اين كار بدون قصد لذّت مانعى ندارد.

احتياط واجب آن است كه سر را به چيزهايى مثل گِل، حنا، دارو و مانند آن نيز نپوشاند؛ بنابراین اگر دارو مانند حنا باشد که سر را بپوشاند اشکال دارد اما داروی معمولی مانند کرم اشکالی ندارد.

نگاه كردن در آب صاف و اشياء صيقلى براى اصلاح سرووضع خويش، حكم نگاه در آينه را دارد و در حال احرام جايز نيست.

احتياط واجب آن است كه چيزى بر سر نگذارد؛ مثلاً بارى را كه مى‌خواهد حمل كند بر روى سر قرار ندهد.

جايز نيست مُحرم براى ديگرى صيغه عقد بخواند، هرچند او مُحرِم نباشد و در اين صورت نيز عقد او باطل است؛ امّا حرام ابدى نمى‌شود و كفّاره واجب نيست.

جايز نيست مُحرِم در مجلس عقد ازدواج به‌عنوان شاهد حضور پيدا كند. همچنين (بنا بر احتياط واجب) جايز نيست شهادت بر انجام عقد ازدواج دهد؛ هرچند قبل از احرام شاهد عقد بوده باشد و براى خود يا ديگرى خواستگارى كند.

ماليدن انواع پمادهاى طبی بر بدن براى معالجه و درمان مانعى ندارد.

هرگاه محرم براثر سردى هوا، يا علّت ديگر، ناچار شود لباس دوخته بپوشد، اين كار اشكالى ندارد، ولى اگر ممكن است، لباس دوخته را پشت‌ورو كند و بر دوش بيندازد و دست در آستين آن نكند و اگر اضطرار به پوشيدن لباس دوخته به اين نوع پوشش رفع نمى‌شود، مى‌تواند به‌طورمعمولى لباس بپوشد.

انداختن پتوهايى كه اطراف آن دوخته‌شده بر شانه براى دفع سرما و مانند آن، يا كشيدن لحاف دوخته‌شده به روى بدن (به‌شرط این‌که سرخود را با آن نپوشاند) اشكال ندارد.

احتياط واجب آن است كه حشرات را از مكانى كه محفوظ است به‌جايى كه در معرض سقوط است منتقل نكند؛ بلكه احتياط آن است كه مطلقاً از محلی به محل ديگر منتقل ننمايد؛ مگر این‌که مكان دوم محفوظ‌تر باشد.