مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه داشتن مو سبب بيمارى، يا ناراحتى شديد گردد، جايز است آن را زايل كند؛ ولى كفّاره دارد.

اگر از روى ندانستن مسئله، يا فراموشى، يا غفلت، موى بدن را زايل كند كفّاره ندارد.

محرمات اختصاصی زنان تنها "پوشانیدن صورت " می‌باشد.

آرى جايز است؛ ولى بهتر است مردان در حال احرام چنين كفشى نپوشند.

اگر به هنگام انجام وضو يا غسل دست بر بدن بکشد و مويى بدون قصد كنده شود اشكالى ندارد و كفّاره‌اى واجب نمی‌شود.

ازدواج كردن در حال احرام براى مُحرِم، اعم از زن و مرد، جايز نيست؛ خواه خودش صيغه عقد را بخواند، يا به ديگرى وكالت دهد كه اين كار را انجام دهد. خواه عقد دائم باشد يا موقّت و درهرصورت عقد او باطل است، اما و هرگاه علم به حرام بودن آن داشته باشد و اقدام به اين كار كند، آن شخص بر او حرام ابدى خواهد شد.

احتياط واجب آن است كه لنگ احرامى را به گردن گره نزند؛ امّا گره زدن آن به دور كمر، مخصوصاً در انجام‌ كه احتياج به آن باشد و همچنين گره زدن دو طرف رداء، يا استفاده از سنجاق براى نگه‌داشتن آن، يا لنگ مانعى ندارد، ولى بهتر ترك آن است و آنچه در ميان بعضى از حجاج معمول است، كه سنگى در كنار حوله گذاشته و با يك قطعه كش يا نخ آن را به‌طرف ديگر مى‌بندند نيز جايز است و بهترين راه براى حفظ لنگ، استفاده از كمربند است.

پوشيدن لباس دوخته در حال اضطرار حرام نيست، ولى كفّاره دارد.

اگر بدون هدف دست بر سروصورت يا بدن خود بكشد و موهايى از او جدا شود، احتياط واجب آن است كه مقدارى غذا به فقير بدهد.

هرگاه مرد غير مُحرِم زن مُحرِمى را عقد كند، احتياط واجب آن است كه او را طلاق دهد و در صورت علم به مسئله، حرام ابدى نيز مى‌شود؛ بنا بر احتياط واجب.

پوشيدن انواع لباس دوخته براى زنان بی‌مانع است.

اگر از روى اضطرار لباس‌های متعدّد بپوشد كفّاره ساقط نمى‌شود؛ مگر این‌که كفّاره متعدّد موجب عسر و حرج شود.