مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

گرفتن ناخنِ شخصِ غیر محرم توسّط محرم، اشكالی ندارد.

مراقبت لازم است و اگر مراقبت نکند کفّاره آن یک کفِّ طعام است بنا بر احتیاط واجب.

كشتن و انتقال حشرات در حال احرام كفّاره دارد و كفّاره آن، خواه عمداً باشد يا از روى خطا، مقدارى طعام است.

هرگاه به‌قصد لذّت به همسرش نگاه كند، بايد يك گوسفند كفّاره بدهد و اگر با اين كار منى از او خارج شود، احتياط واجب آن است كه يك شتر كفّاره بدهد و اگر نمى‌تواند يك گاو و اگر قدرت بر آن‌هم ندارد، يك گوسفند كفّاره دهد.

هرگاه عمداً به‌قصد لذّت به زن ديگرى غير از همسرش نگاه كند، باید یک گوسفند کفاره بدهد و چنانچه با اين كار منى از او خارج شود، احتياط واجب آن است كه در صورت توان يك شتر و اگر نمى‌تواند يك گاو و اگر قدرت بر آن‌هم ندارد، يك گوسفند كفّاره دهد.

كفّاره در همه موارد نزدیکی در حال احرام، يك شتر است و فرقى ميان ‌همسر دائم و موقّت نيست. همچنين نزديكى از جلو و عقب در اين احكام يكسان است.

اگر گرفتن ناخن از روى عمد باشد، كفّاره گرفتن هر ناخن يك مد طعام (حدود 750 گرم) است؛ و هرگاه تمام ناخن دست‌ها را بگيرد، كفّاره آن يك گوسفند است. همچنين اگر تمام ناخن‌های دست‌وپا را در يك مجلس بگيرد، كفّاره آن يك گوسفند است؛ امّا اگر ناخن دست‌ها را در يك مجلس و ناخن پاها را در مجلس ديگر بگيرد، كفّاره آن دو گوسفند است.

هرگاه به‌قصد لذّت بدن همسرش را لمس نمايد، بايد يك گوسفند كفّاره دهد و اگر با اين كار انزال منى شود، كفّاره آن بنا بر احتياط واجب يك شتر است.

این کارها نیز ممنوعیت دارد ولی کفاره شامل آنها نمی شود‌

براى كشتن و شكار كردن هر يك از حيوانات صحرايى كفّاره‌اى معيّن شده است، ولى چون در حال حاضر اين مسئله چندان مورد ابتلا نيست و حجاج بیت‌الله مطلقاً اقدام به شكار نمى‌كنند، از شرح آن صرف‌نظر مى‌شود.

هرگاه عمداً سرخود را بتراشد، يا موهاى زير هر دو بغل يا يكى را زايل كند، كفّاره آن يك گوسفند است؛ ولى اگر از روى ضرورت سرخود را بتراشد مخيّر است ميان يك گوسفند، يا سه روز روزه، يا اطعام شش فقير، كه به هرکدام دو مد طعام (تقریباً يك كيلو و نيم) بدهد و احتياط واجب آن است كه در زايل كردن موى زير بغل نيز همين كفّاره را بدهد؛ امّا اگر مقدارى از موى سر، يا صورت، يا زير بغل، يا زير گلو و مانند آن را زايل كند، كافى است يك فقير را اطعام نمايد.

اگر در روغن بوى خوش باشد كفّاره آن بنا بر احتياط يك گوسفند است؛ هرچند از روى اضطرار باشد و اگر بوى خوش نداشته باشد، در صورت ماليدن به بدن، كفّاره آن نيز بنا بر احتياط يك گوسفند است. البته استفاده کردن از پماد طبی (برای درمان) مانعی ندارد.