هرگاه عمداً به‌قصد لذّت به زن ديگرى غير از همسرش نگاه كند، باید یک گوسفند کفاره بدهد و چنانچه با اين كار منى از او خارج شود، احتياط واجب آن است كه در صورت توان يك شتر و اگر نمى‌تواند يك گاو و اگر قدرت بر آن‌هم ندارد، يك گوسفند كفّاره دهد.
هرگاه شخص سوّمى زنى را براى كسى كه در احرام است عقد كند و محرم دخول نمايد و هر سه نفر عالم به حكمِ بطلان باشند، بر هر يك از آنان يك شتر به‌عنوان كفّاره واجب مى‌شود، ولى اگر آميزش صورت نگيرد، بر هیچ‌کدام كفّاره‌اى واجب نمى‌شود و در اين حكم تفاوتى نيست بين آن‌که زن و عاقد محرم باشند، يا نباشند و اگر بعضى از آن‌ها حكم را مى‌دانسته و بعضى ديگر نمى‌دانسته‌اند، كفّاره فقط بر كسى كه مى‌دانسته واجب است.
اگر پنج ناخن دست و پنج ناخن پا را بگيرد، بايد براى هر يك از ناخن‌ها يك مد طعام كفّاره بدهد. همچنين اگر كمتر از ده ناخن از دست‌ها يا پاها را بگيرد.
رجوع كردن در حال احرام به زنى كه وى را طلاق رجعى داده، اشكالى ندارد.
براى شخص مُحرِم جايز نيست كه بدن همسرش را به‌قصد لذّت لمس كند، ولى اين كار بدون قصد لذّت مانعى ندارد.
هرگاه به‌قصد لذّت به همسرش نگاه كند، بايد يك گوسفند كفّاره بدهد و اگر با اين كار منى از او خارج شود، احتياط واجب آن است كه يك شتر كفّاره بدهد و اگر نمى‌تواند يك گاو و اگر قدرت بر آن‌هم ندارد، يك گوسفند كفّاره دهد.
جايز نيست مُحرم براى ديگرى صيغه عقد بخواند، هرچند او مُحرِم نباشد و در اين صورت نيز عقد او باطل است؛ امّا حرام ابدى نمى‌شود و كفّاره واجب نيست.
جايز نيست مُحرِم به همسر خود از روى شهوت نگاه كند؛ ولى نگاه بدون قصد لذّت مانعى ندارد.
هرگاه به‌قصد لذّت بدن همسرش را لمس نمايد، بايد يك گوسفند كفّاره دهد و اگر با اين كار انزال منى شود، كفّاره آن بنا بر احتياط واجب يك شتر است.
براى شوهر اشكالى ندارد؛ ولى اگر زن نيز از اين كار لذّت مى‌برد احتياط آن است كه به اين كار رضايت ندهد.
جايز نيست مُحرِم در مجلس عقد ازدواج به‌عنوان شاهد حضور پيدا كند. همچنين (بنا بر احتياط واجب) جايز نيست شهادت بر انجام عقد ازدواج دهد؛ هرچند قبل از احرام شاهد عقد بوده باشد و براى خود يا ديگرى خواستگارى كند.
جايز نيست مُحرِم همسر خود را از روى شهوت ببوسد و احتياط آن است كه بوسيدن بدون قصد لذّت را نيز ترك كند.
