هرگاه به‌قصد لذّت به همسرش نگاه كند، بايد يك گوسفند كفّاره بدهد و اگر با اين كار منى از او خارج شود، احتياط واجب آن است كه يك شتر كفّاره بدهد و اگر نمى‌تواند يك گاو و اگر قدرت بر آن‌هم ندارد، يك گوسفند كفّاره دهد.
هرگاه عمداً به‌قصد لذّت به زن ديگرى غير از همسرش نگاه كند، باید یک گوسفند کفاره بدهد و چنانچه با اين كار منى از او خارج شود، احتياط واجب آن است كه در صورت توان يك شتر و اگر نمى‌تواند يك گاو و اگر قدرت بر آن‌هم ندارد، يك گوسفند كفّاره دهد.
براى شخص مُحرِم جايز نيست كه بدن همسرش را به‌قصد لذّت لمس كند، ولى اين كار بدون قصد لذّت مانعى ندارد.
هرگاه به‌قصد لذّت بدن همسرش را لمس نمايد، بايد يك گوسفند كفّاره دهد و اگر با اين كار انزال منى شود، كفّاره آن بنا بر احتياط واجب يك شتر است.
بنا بر احتياط واجب كفّاره دارد؛ ولى در صورت فراموشى يا ندانستن مسئله كفّاره ندارد.
براى شوهر اشكالى ندارد؛ ولى اگر زن نيز از اين كار لذّت مى‌برد احتياط آن است كه به اين كار رضايت ندهد.
جايز نيست مُحرِم همسر خود را از روى شهوت ببوسد و احتياط آن است كه بوسيدن بدون قصد لذّت را نيز ترك كند.
اگر همسرش را به‌قصد لذّت ببوسد، كفّاره آن يك شتر است؛ خواه انزال شود، يا نشود.
اگر زن اختيارى نداشته و راضى نبوده، چيزى بر او نيست و بر مرد هم كفّاره‌اى واجب نشده است.
اگر نامحرم را از روى شهوت ببوسد، كفّاره آن بنا بر احتياط واجب يك شتر است و اگر بدون شهوت باشد، يك گوسفند كفّاره دارد.
هرگاه در حال «احرام حج» از روى علم و عمد با همسر خود نزديكى كند، چنانچه قبل از وقوف به عرفات يا مشعرالحرام صورت گيرد، حج او فاسد مى‌شود؛ ولى بايد آن را تمام كرده و سال آينده اعاده نمايد و كفّاره آن يك شتر است و بايد آن زن و مرد (بنا بر احتياط واجب) تا پايان مناسك حج از هم جدا شوند، يا شخص سوّمى با آن‌ها باشد و در سال بعد نيز هنگامی‌که به آن مكان ـ كه عمل مذكور در آن واقع‌شده ـ مى‌رسند، بايد تا پايان حج از هم جدا شوند.
هرگاه نزديكى با همسر در حال احرام بعد از وقوف به عرفات و مشعرالحرام و قبل از طواف نساء صورت گيرد، حج او صحيح است؛ هرچند گناه كرده و يك شتر كفّاره دارد.
