هرگاه مكلّفى كه ختنه نشده مستطيع گردد (مانند كسى كه تازه‌مسلمان شده) چنانچه بتواند ختنه كند بايد در همان سال به حج برود و اگر نتواند، حج را به تأخیر مى‌اندازد تا ختنه شود و اگر ختنه كردن براى هميشه براى او ضرر دارد، بايد با همان حال حج را بجا آورد. (ولى احتياط مستحب آن است علاوه بر این‌که خودش طواف مى‌كند، نايبى هم بگيرد تا براى او طواف كند).
اگر كسى ختنه‌کرده به دنيا بيايد، طوافش صحيح است.
احرام كسى كه ختنه نشده صحيح است، ولى طواف و نماز طواف‌های او باطل است و در احرام باقى مى‌ماند. مگر آن‌که ختنه‌کرده و سپس طواف و نماز طواف را بجاى آورد.
هرگاه مردى ختنه‌نکرده باشد و از روى عمد، يا فراموشى، يا ندانستن مسئله، طواف را بدون ختنه انجام دهد، طوافش باطل است و احتياط واجب آن است كه پسر نابالغ نيز ختنه‌کرده باشد.
اگر يقين داشته باشد كه قبلاً نجس بوده و نداند كه آن را تطهير كرده يا نه، نمى‌تواند در آن حال طواف كند، بلكه بايد ابتدا تطهير كند و سپس طواف نمايد.
اگر در حال طواف يقين نداشته احرامى‌اش نجس شده (هرچند بعد از اعمال يقين پیداکرده باشد)، از احرام خارج‌شده است و طواف و نماز طوافش صحيح است.
اگر شك داشته باشد كه لباس يا بدنش نجس است يا پاك، مى‌تواند در آن حال طواف كند؛ خواه بداند قبلاً پاك بوده، يا نداند.
اگر در بين طواف بدن يا لباس او نجس شود، همچنین اگر در بين طواف نجاستى در بدن يا لباس خود ملاحظه كند و احتمال دهد كه در همان حال طواف حاصل‌شده، دست از طواف برمی‌دارد و لباس يا بدنش را آب مى‌كشد، سپس طواف را از همان‌جا كه قطع كرده بود ادامه مى‌دهد و طوافش صحيح است؛ خواه قبل از انجام نصف طواف (سه شوط و نیم) باشد، يا بعدازآن.
هرگاه لباس يا بدن نجس باشد و نداند يا مى‌دانسته و فراموش كرده، چنانچه بعد از طواف بفهمد طوافش صحيح است و اگر در حال طواف بفهمد بايد لباس خود را عوض كند و با لباس پاك طواف را ادامه دهد و اگر لباس پاكى همراه ندارد طواف را متوقف مى‌كند و لباس يا بدن را آب مى‌كشد، سپس باقيمانده طواف را به‌جا مى‌آورد و طوافش صحيح است؛ خواه قبل از انجام نصف طواف باشد، يا بعدازآن.
درصورتی‌که بتواند با تأخیر انداختن طواف، خود و لباس خويش را بدون مشقّت تطهير كند، احتياط آن است كه چنين نمايد؛ به‌شرط آن‌که وقت باقى باشد.
درصورتی‌که جراحتی در محل حاصل‌شده باشد و خون ناشی از جراحت باشد اشکالی ندارد. در غیر این صورت باید اعاده شود.
اگر تطهير خون قروح و جروح مشقّت داشته باشد، شستن آن لازم نيست؛ ولى احتياط واجب آن است كه به مقدارى كه مى‌توان بدن را تطهير كرد و لباس را عوض نمود و اگر موجب مشقّت نيست، انجام دهد.
