اگر يقين داشته باشد كه قبلاً نجس بوده و نداند كه آن را تطهير كرده يا نه، نمى‌تواند در آن حال طواف كند، بلكه بايد ابتدا تطهير كند و سپس طواف نمايد.
هرگاه لباس يا بدن نجس باشد و نداند يا مى‌دانسته و فراموش كرده، چنانچه بعد از طواف بفهمد طوافش صحيح است و اگر در حال طواف بفهمد بايد لباس خود را عوض كند و با لباس پاك طواف را ادامه دهد و اگر لباس پاكى همراه ندارد طواف را متوقف مى‌كند و لباس يا بدن را آب مى‌كشد، سپس باقيمانده طواف را به‌جا مى‌آورد و طوافش صحيح است؛ خواه قبل از انجام نصف طواف باشد، يا بعدازآن.
اگر تطهير خون قروح و جروح مشقّت داشته باشد، شستن آن لازم نيست؛ ولى احتياط واجب آن است كه به مقدارى كه مى‌توان بدن را تطهير كرد و لباس را عوض نمود و اگر موجب مشقّت نيست، انجام دهد.
اگر در بين طواف بدن يا لباس او نجس شود، همچنین اگر در بين طواف نجاستى در بدن يا لباس خود ملاحظه كند و احتمال دهد كه در همان حال طواف حاصل‌شده، دست از طواف برمی‌دارد و لباس يا بدنش را آب مى‌كشد، سپس طواف را از همان‌جا كه قطع كرده بود ادامه مى‌دهد و طوافش صحيح است؛ خواه قبل از انجام نصف طواف (سه شوط و نیم) باشد، يا بعدازآن.
چنانچه زمانى باشد كه بتوانيد طواف و نماز طواف را بدون خروج آن انجام دهيد، بايد همان زمان را انتخاب نموده و اعمالتان را انجام دهيد و اگر چنين چيزى امكان‌پذير نيست و به‌هیچ‌وجه خروج آن را احساس نمى‌كنيد، طواف را با يك وضو و نماز طواف را با وضوى ديگر انجام دهيد و اگر ناچار است هر دو را باهم بجا آورد و توانایی بر وضوى مجدّد ندارد براى نماز طواف تيمّم مى‌كند و اگر نماز طواف را بلافاصله بعد از طواف بخواند، همان وضوى اوّل كافى است و نيازى به نايب گرفتن نيست.
اگر لباس‌های كوچك مانند جوراب، شب‌کلاه و هميان، كه به‌تنهایی نمى‌توان با آن ستر عورت كرد، نجس باشد عيبى ندارد.
درصورتی‌که جراحتی در محل حاصل‌شده باشد و خون ناشی از جراحت باشد اشکالی ندارد. در غیر این صورت باید اعاده شود.
اگر در حال طواف يقين نداشته احرامى‌اش نجس شده (هرچند بعد از اعمال يقين پیداکرده باشد)، از احرام خارج‌شده است و طواف و نماز طوافش صحيح است.
درصورتی‌که بتواند با تأخیر انداختن طواف، خود و لباس خويش را بدون مشقّت تطهير كند، احتياط آن است كه چنين نمايد؛ به‌شرط آن‌که وقت باقى باشد.
در صحيح بودن عمل كفايت مى‌كند كه آن را «براى خدا» يا «براى اطاعت امر خدا» يا «براى نجات از كيفر الهى» يا «براى رسيدن به بهشت» و يا «براى وصول به ثواب معنوى» انجام دهد.
هرگاه بعد از تمام كردن طواف يا ديگر عبادات، مرتكب ريا شود، عبادت باطل نمى‌شود؛ هرچند كار خلافى كرده است.
احتياط واجب آن است كه طواف و نماز آن را بعد از ختنه كامل اعاده كند و اگر نمى‌تواند به مکه برود، نايب مى‌گيرد و در این‌گونه مسائل خجالت كشيدن معنى ندارد. مى‌تواند به‌طور پنهانى نزد طبيب آگاهى برود و ختنه كند و اين كار در ايّام ما بسيار آسان است.
