اگر در بين طواف بدن يا لباس او نجس شود، همچنین اگر در بين طواف نجاستى در بدن يا لباس خود ملاحظه كند و احتمال دهد كه در همان حال طواف حاصل‌شده، دست از طواف برمی‌دارد و لباس يا بدنش را آب مى‌كشد، سپس طواف را از همان‌جا كه قطع كرده بود ادامه مى‌دهد و طوافش صحيح است؛ خواه قبل از انجام نصف طواف (سه شوط و نیم) باشد، يا بعدازآن.
حج از او ساقط نمی‌شود و برای اعمالی که نیاز به طهارت دارد مانند طواف و نماز آن، باید به وظیفه مسلوس و مبطون عمل کند.
بدن و لباس طواف كننده (خواه در طواف واجب، يا مستحب) بايد از هر نجاستى پاك باشد؛ حتّى بعضى از نجاسات كه در نماز بخشوده شده (مانند خون كمتر از یک‌درهم) در طواف بخشوده نيست، ولى در مورد خون زخم‌ها، اگر شستن آن باعث مشقّت و عسر و حرج باشد، ضررى براى طواف ندارد.
بايد طواف را با قصد خالص براى خدا بجا آورد؛ زيرا طواف از عبادات است و بدون نيّت همراه با قصد قربت صحيح نيست.
اگر كسى ختنه‌کرده به دنيا بيايد، طوافش صحيح است.
اگر لباس‌های كوچك مانند جوراب، شب‌کلاه و هميان، كه به‌تنهایی نمى‌توان با آن ستر عورت كرد، نجس باشد عيبى ندارد.
اگر در انجام طواف، يا ساير اعمال عمره و حج، كه عبادت است، ريا كند (يعنى براى نشان دادن و به رخ ديگران كشيدن و عمل خود را خوب جلوه دادن، عبادت را بجا آورد) آن عمل باطل است و علاوه بر بطلان عمل، مرتكب معصيت و گناه بزرگى نيز شده است.
موجب بطلان طواف نمی‌شود.
احتياط واجب آن است كه تمام شرايط لباس نمازگزار را در حال طواف رعايت كند.
اگر تطهير خون قروح و جروح مشقّت داشته باشد، شستن آن لازم نيست؛ ولى احتياط واجب آن است كه به مقدارى كه مى‌توان بدن را تطهير كرد و لباس را عوض نمود و اگر موجب مشقّت نيست، انجام دهد.
درصورتی‌که بتواند با تأخیر انداختن طواف، خود و لباس خويش را بدون مشقّت تطهير كند، احتياط آن است كه چنين نمايد؛ به‌شرط آن‌که وقت باقى باشد.
مانعى ندارد كه زنان به‌وسیله خوردن قرص و مانند آن از عادت ماهانه خود جلوگيرى كرده؛ تا بتوانند اعمال حج تمتّع، ازجمله طواف و نماز طواف را، در حال پاكى انجام دهند.
