مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

سعى او باطل است و سعى را بايد از نو شروع كند.

هرگاه از روى سهو و فراموشى يا جهل به مسئله چيزى از سعى را كم كند، خواه قبل از اتمام چهار دور باشد يا پس‌ازآن، هر وقت به خاطرش آمد كمبود را به‌جا مى‌آورد و سعى او صحيح است و اگر از مکه خارج‌شده يا به وطن بازگشته و برگشتن به مکه براى او مشقّت دارد، نايب مى‌گيرد و كفّاره‌اى هم ندارد؛ هرچند كارهايى را كه بر محرم حرام است انجام داده باشد. چراکه با یقین به خروج از احرام مرتکب آن کارشده و لذا کفاره ندارد.

عمل شما صحيح بوده و كفّاره‌اى ندارد.

هرگاه شخصى كمتر از يك دور سعى كرد و بقيّه را فراموش نمود، احتياط واجب آن است كه هر وقت يادش آمد سعى را از سر بگيرد.

اگر به نيّت احتياط عمل كرده‌ايد ضررى ندارد؛ ولى رفتن روى كوه و بالاى كوه واجب نيست.

اگر يك دور سعی را كامل نمود و بقيّه را فراموش كرد، جايز است همان سعى را تكميل كند، ولى اگر چهار دور را تمام نكرده، احتياط مستحب آن است كه سعى را تكميل كند، سپس از سربگيرد.

بايد همان سعى را تكميل كند و بنا بر احتياط واجب تقصير را اعاده نمايد.

هرگاه يقين داشته باشد كه سعى را ناقص بجا آورده، مثلاً شش دور يا كمتر بوده، برمی‌گردد و آنچه را مى‌داند ناقص گذاشته تكميل مى‌كند و سعى او صحيح است.

ناقص انجام دادن دورهای سعی از روی سهو و فراموشی یا جهل به مسئله

اگر سهواً سعی را يك دور يا كمتر يا بيشتر اضافه كند و بعد به خاطرش بيايد اعتنا نمى‌كند و سعى او صحيح است و نيازى نيست كه مقدار زيادى را تا هفت دور تمام كند؛ بلكه احتياط در ترك اين كار است.

هرگاه سعى را عمداً زيادتر از هفت مرتبه به‌قصد سعى واجب بجا آورد، سعى او باطل است.

هرگاه از روى ندانستن مسئله چيزى بر هفت دور اضافه كند، حكمش مانند صورت عمد است؛ يعنى سعى را از نو بجا مى‌آورد.