در بحث نجاسات گفتيم احتياط واجب آن است كه از كافر اجتناب شود حال اگر كافر شهادتين بگويد يعنى بگويد: «اشْهَدُ انْ لا إِلهَ الا اللَّه وَ اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ» مسلمان می‌شود و بدن او پاك می‌گردد، ولى اگر عين نجاست در بدن او باشد بايد آن را برطرف كرده و جاى آن را آب بكشد، ولى اگر قبل از اسلام آوردن عين نجاست برطرف شده باشد لازم نيست جاى آن را آب بكشد.
خانقاه از بدعت‌های صوفیه است و در اسلام جایگاهى ندارد. از شرکت در مجالس آن خوددارى کنید.
اگر حال او حال عادى باشد، از اسلام بیرون رفته است و همسرش باید از او جدا بشود ولى اگر از حال طبیعى خارج‌شده و یا مشکوک است که از حال طبیعى خارج‌شده یا نه محکوم‌به اسلام است و در صورت اوّل اگر توبه کند و دوباره آن زن به عقد آن مرد درآید عقدش صحیح است.
ازنظر دين اسلام شهيد بر دو قسم است، يكى شهيد به معناى خاص؛ يعنى كسى كه در معرکه جنگ كشته شود البتّه درگيرى 2 يا 3 نفر از اشرار مثلاً با 2 يا 3 نفر از نيروى انتظامى صدق جنگ بر آن نمىشود ولى اگر دو گروه قابل‌توجه باهم درگير شوند و جنگ كوچكى رخ دهد اين مصداق معرکه جنگ، است و حتى در معرکه جنگ، خط اوّل و دوم فرقى ندارد و اگر كسى به خاطر اصابت بمب يا امثال آن در پشت سر كشته شد همین‌که در محدوده جنگ باشد كفايت مىكند و صدق معركه مىكند؛ اما شهيد به معناى عام يعنى هر كس كه در حال انجام‌وظیفه كشته شود كه اين نوع شهادت احكام خاص شهيد مثل عدم لزوم غسل و كفن و امثال آن را ندارد اگرچه شهيد حساب می‌شود و اجر شهيد را دارند.
افراد غیرمسلمانی كه در بعدازظهر روز ماه رمضان مسلمان شوند، نمی‌توانند روزه‌بگیرند، اما مستحب است اعمالى كه روزه را باطل می‌کند ترك كنند، ولى اگر قبل از ظهر باشد و چيزى نخورده باشند احتياط واجب آن است كه روزه‌بگیرند.
اگر هرگز اسلام را نپذیرفته بوده مرتد نیست ولی کافر محسوب می‌شود.
وقف كار پسنديده ای است و جزء باقيات الصّالحات است و ائمّه اطهار علیهم السلام به آن توجّه داشتند.
زن را دوباره عقد می‌کند ولی اموال بدون رضایت ورثه برنمی‌گردد.
اشکال ندارد.
مسلمانی که از اسلام خارج شود و کفر را اختیار کند، مرتد نامیده می‌شود. مرتد بر دو قسم است: مرتد فطری و مرتد ملّی. و مرتد فطری کسی است که پدر و مادر او یا یکی از آن‌ها در هنگام انعقاد نطفه او مسلمان باشند و خود او نیز در حال بلوغ، مسلمان باشد و سپس کافر شود؛ و مرتد ملی كافرى كه از پدر و مادر غیرمسلمان متولدشده ولى پس از قبول اسلام مجدداً كافر گرديده است.
حکم اسامی مقدسه را ندارد.
دستورهاى عملى اسلام که وظیفه انسان‌ها را، نسبت به کارهایى که باید انجام دهند و یا از آن دورى جویند مشخص می‌کند، «احکام» نام دارد. هر کارى که انسان انجام می‌دهد، در اسلام داراى حکم خاصی است، احکامى که تکلیف ما را نسبت به کارها مشخص می‌کند پنج قسم است: 1. واجب; کارى است که انجام آن لازم می‌باشد و ترک آن عذاب دارد; مانند نماز، روزه و... 2. حرام; کارى است که ترک آن لازم و انجامش عذاب دارد; مانند دروغ، ظلم و... . 3. مستحب; به کارى گویند که انجامش نیکوست و ثواب دارد; ولى ترک آن عذاب ندارد; مانند سلام کردن و صدقه دادن. 4. مکروه; کارى است که ترک آن نیکو می‌باشد و ثواب دارد; ولى انجامش عذاب ندارد; مانند فوت کردن به غذا و خوردن غذاى داغ. 5. مباح; به کارى گویند که انجام و ترک آن مساوى است، نه عذابى دارد و نه ثوابى; مانند راه رفتن و نشستن.
