مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در مورد خنثاى مشکل جایز نیست و غیر مشکل اگر وضع او روشن شود جایز است.

درصورتی‌که ارباب دم بجاى گرفتن دیه به این کار رضایت بدهند و دختر ولىّ دختر راضى به این امر باشند اشکالى ندارد.

عقد کردن در این ایام اشکالی ندارد اما جنبه‌های شادى در آن حذف شود و به اصل عقد كه در آن عجله دارند، اكتفا كنند.

درصورتی‌که محلی برای پرداختن آن وام داشته باشید و ازدواج ضرورت فوری نداشته باشد می‌توانید به مکه بروید و حجةالاسلام شما محسوب می‌شود.

تعیین ساعت لازم نیست و گفتن روز کفایت می کند و لی اگر در وسط روز اول عقد موقت خواندند و مدت آن را دو روز معین کرده باشند باقیمانده آن از روز سوم محاسبه می شود یعنی زمان را به صورت تلفیقی محاسبه می کنند تا دو روز کامل پایان یابد.‌

درصورتی‌که بتوانند ترک ازدواج و عمل به احتیاط کنند و به عسر و حرج شدید گرفتار نشوند، احتیاط آن است که از ازدواج صرف‌نظر نمایند و اگر ناچار از ازدواج‌اند، آن دو دختر می‌توانند به‌نوبت به ازدواج مرد واحدى درآیند. به‌این‌ترتیب که یکى را به عقد خود درآورد و بعد از طلاق و گذشتن عدّه دیگرى را عقد کند (البتّه براى این‌که گرفتار مشکلات طلاق‌های متعدّد نشوند می‌توانند از عقد موقّت استفاده کنند). در مورد دو پسر نیز احتیاط آن است که اگر ممکن است ازدواج نکنند و در صورت ضرورت انتخاب یک همسر در زمان واحد جایز نیست، ولى می‌توانند به طریق بالا با یک زن ازدواج کنند و به‌هرحال با توجّه به این‌که وجود چنین افرادى بسیار کم است ذکر این احکام شرعى نیز اگر عجیب به نظر برسد، جاى بحث و گفتگو نیست.

اگر شخصی با خاله خود (نعوذبالله) زنا کرده باشد ازدواج با دخترخاله حرام و باطل است.

باید به دفاتر ثبت شیعه مراجعه کنند زیرا بعضی از شرایط عقد و طلاق بین ما و آنها متفاوت است در ضمن اگر اجرا کننده حنفی مذهب باشد عقد اشکال دارد.‌

در فرض سؤال با طلاق نیازی به ادامه نذر نیست.‌

درصورتی‌که دختر سن کمی نداشته و دارای رشد کافی عقلی و جسمی بوده و قدرت تشخیص مصالح خود را داشته باشد چنانچه مفسده‌ای پیش نیاید، ازدواج با او بدون اذن پدر مانعی ندارد و منظور از باکره دختري است که قبلاً ازدواج صحیح (و لو مطابق اعتقاد خودشان) نکرده باشد، خواه عضو بکارت موجود باشد، يا نه.

هرگاه زني را که شوهردارد براي خود عقد کند:1- اگر يکي از مرد يا زن، بداند زن شوهردارد و بداند عقد کردن زن شوهردار حرام است آن زن بر او حرام ابدي می‌شود، خواه نزديکي کرده باشد يا نه.2- اگر هیچ‌کدام نمی‌دانسته‌اند زن شوهردارد (مثلاً زن فکر کرده اگرچند سال از شوهر جدا باشد مطلقه محسوب می‌شود) چنانچه نزديکي کرده‌اند زن بر او حرام می‌شود و اگر نکرده‌اند حرام نمی‌شود.اگر عقد را فردي به وکالت از آن‌ها خوانده باشد نه خودشان، در هیچ‌یک از دو صورت، حرام ابدي حاصل نمی‌شود و پس از عده می‌توانند ازدواج کنند.

دراويش يعني صوفيه، عموماً گرفتار انحرافاتي هستند. سزاوار است از معاشرت و ازدواج با آن‌ها بپرهيزيد.