ابتدا باید حج پدر را که ثبت‌نام کرده نیابت کند و بعدازآن در سال بعد برای خودش حج بجا بیاورد.
اگر امكان فروش سهم ارث و صرف قيمت آن در حج وجود دارد، شما مستطيع هستيد و بايد اوّل براى خودتان حج بجا آوريد، بعد براى پدر، مگر این‌که پدر در حال حيات خود پولى بدهد و شما را موظّف به انجام حج سازد، در اين صورت حج پدر مقدّم است.
حج از او ساقط نمی‌شود و برای اعمالی که نیاز به طهارت دارد مانند طواف و نماز آن، باید به وظیفه مسلوس و مبطون عمل کند.
هرگاه طواف نساء را فراموش كند و از حج بازگردد، در صورت امكان بايد خودش برگردد و بجا آورد و چنانچه ممكن نباشد، يا مشقّت داشته باشد نايب مى‌گيرد و پس‌ازآنکه نايب طواف نساء و نماز آن را انجام داد، مرد بر زن و زن بر مرد حلال مى‌شود.
قربانى در حج بذلى بر عهده دهنده پول (باذل) مى‌باشد، ولى کفارات بر عهده وى نيست، هرچند احتياط مستحب آن است كه کفارات غیرعمدی را بپردازد؛ و اگر باذل پول قربانى را ندهد و حاجى حيوانى براى قربانى یا پول آن را، نداشته باشد بايد سه روز در سفر حج و هفت روز پس از بازگشت (مجموعاً ده روز) روزه بگيرد.
حج اوّل صحيح بوده و حج نيابتى او نيز صحيح است و استطاعت از امرارمعاش با وجوهات شرعيه حاصل مى‌شود.
ذبح در حج و غير حج با هر فلز برنده‌اى صحيح است.
اگر شخصى مالى معادل مخارج حج به ديگرى ببخشد سه صورت دارد:الف: شرط کند كه حج بجا آورد، بايد قبول كند و طبق شرط عمل نمايد. ب: اگر پول دهنده بگويد: «مخيّر هستى كه با آن حج بجا آورى، يا درراه ديگر مصرف كنى» در اين صورت نيز بايد حج بجا آورد.ج: بلكه اگر اسم حج را هم نياورد و فقط مال را به او ببخشد، احتياط آن است كه قبول كند و حج بجا آورد؛ مشروط بر این‌که در بازگشت زندگى او تأمين باشد و چنين حجی، كفايت از حج واجب مى‌كند.
حج بذلی كفايت از حج واجب مى‌كند.
هرگاه براى حج ثبت‌نام كند و پيش از آن‌که نوبتش فرارسد از دنيا برود، مستطيع نبوده و فيش حج او در صورت فوت متعلّق به ورثه است؛ مشروط بر این‌که جز از طريق نام‌نویسی قادر بر حج نبوده باشد. البته اگر ورثه بخواهند احتياط كنند، مى‌توانند حج ميقاتى به مبلغ كمترى براى او بگيرند، مشروط بر این‌که آن مرحوم صغيرى نداشته باشد، يا اگر صغير دارد از سهم كبير بردارند.
كسى كه توانايى سفر حج ندارد و اميدى به توانایی‌اش در آينده نيز نمى‌باشد، علاوه بر اين، ازنظر مالى نيز مستطيع نيست، اگر شخصى نفقه حج او را بدهد، حج بر او واجب نمى‌شود تا شخصى را نايب كند كه از طرف او به حج برود، همچنين است اگر شخصى او را ميهمان كند.
با توجّه به اينكه قراردادى بين مردم و سازمان حج در مورد سود منعقد نشده و آن‌ها با ميل خود آن را می‌پردازند اشكالى ندارد؛ و هرگاه سود را جزء هزينه حج به‌حساب آورند، خمس نيز به آن تعلّق نمی‌گیرد.
