مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اقتدا کردن کراهت دارد، البته منظور از كراهت در اينجا كمتر بودن ثواب است وگرنه نماز جماعت درهرصورت ثواب دارد.

در فرض سؤال چنانچه يك نماز چهار ركعتى خوانده باشد روزه‌اش صحيح است و بايد تا آنجا هست نمازها را تمام بخواند و روزه ماه رمضان را بگيرد امّا اگر نماز چهار ركعتى نخوانده فقط روزه همان روزش صحيح است و نمازها را نيز بايد شكسته بخواند.

درصورتی‌که به وطن برگردد یا به حد ترخص برسد و نیت روزه کند صحیح است.

هرگاه روزه‌دار بعدازظهر مسافرت نمايد بايد روزه خود را تمام كند.

اگر ضروری باشد می‌تواند مسافرت برود و بعداً روزه بگیرد ولی اگر ضروری نیست نباید برود و اگر رفت احتیاط واجب آن است که روزه را در سفر بگیرد و بعداً نیز قضا نماید و کفّاره هم بدهد.

اگر از اوّل بخواهد به محلی كه كمتر از هشت فرسخ است برود و در وسط راه يا پس از رسيدن به آن مقصد قصد كند مسافرت خود را ادامه دهد به‌طوری‌که مجموع مسافرت او هشت فرسخ باشد، چون از اوّل قصد نداشته بايد نماز را تمام بخواند، ولى اگر در اثنا، يا پس از رسيدن به مقصد قصد كند ازآنجا هشت فرسخ يا بيشتر برود، نماز او شكسته است.

اگر پيش از ظهر مسافرت نمايد روزه‌اش باطل است، ولى قبل از آن‏كه به حدّ ترخص برسد نمی‌تواند روزه را افطار كند و اگر پيش از آن افطار كند كفّاره بر او واجب است (منظور از حدّ ترخص جايى است كه صداى اذان شهر را نشنود، يا به‌جايى برسد كه ازنظر مردم شهر پنهان گردد).

در فرض سؤال اگر می‌دانسته می‌رسد و نیت کرده و خواب‌رفته روزه صحیح است.

نماز در فرض سؤال با ناآگاهی از وضع امام صحیح بوده ولی نماز دیگری به ایشان اقتدا نکنید.

هرگاه مسافر پيش از ظهر به‌جايى برسد كه قصد ده روز توقّف دارد، چنانچه كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد بايد روزه بگيرد و اگر انجام داده بايد بعداً قضا كند و مستحب است باقيمانده آن روز را امساك نمايد، ولى اگر بعدازظهر وارد شود نمی‌تواند روزه بگيرد.

هرگاه مسافر پيش از ظهر وارد وطن شود، چنانچه كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد بايد روزه بگيرد و اگر انجام داده بايد بعداً قضا كند و مستحب است باقيمانده آن روز را امساك نمايد، ولى اگر بعدازظهر وارد شود نمی‌تواند روزه بگيرد.

نمازش در آنجا تمام است ولی در مسیر برگشت (اگر مسافت شرعی باشد) شکسته است.