مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

دوست داشتن نامحرم تا زمانى كه منتهى به گناه و معصيتى نگردد گناه محسوب نمی‌شود.

کمک به نامحرم درصورتی‌که به حرام منجر نشود اشکالی ندارد.

چنانچه در موقع پول دادن و مبادله اشیاء دست‌ها عمداً باهم تماس پیدا نکند حرام نیست، ولى سعى کنند چنین اتّفاقى نیفتد، در مورد وسائل نقلیه و اماکن عمومی نیز تماس از روی لباس چنانچه مفسده‌ی خاصی نداشته باشد اشکالی ندارد، هرچند در وسائل نقلیه در صورت امکان بین خودشان حائلی مانند ساک یا کیف قرار بدهند.

این‌گونه امور فقط در صورت ضرورت جایز است.

در این مورد که ضرورت نیست باید به‌صورت معقولى تمرّد کند مگر این‌که معاینه زنان براى تکمیل تحصیلات پزشکى لازم باشد (تحصیلاتى که سبب نجات جان زنان می‌شود) که در این صورت جایز است.

درصورتی‌که ضرورتی برای خون دادن باشد و نتوان از پرستار هم‌جنس استفاده کرد اشکالی ندارد ولی باید در این‌گونه موارد از دستکش‌های طبی استفاده کنند تا اشکالی نداشته باشد.

درصورتی‌که جهات شرعيّه مراعات شود و به‌جز آن دو نفر شخص ثالثى نيز وجود داشته باشد، يا امكان ورود ديگرى بدون اجازه آن‌ها باشد و سخنان عادى و معمولى که لازم و ضروری باشد، اشكال ندارد.

بلند گفتن تلبیه توسط زنان جايز است. هرچند نامحرم بشنود.

هرگاه عمداً به‌قصد لذّت به زن ديگرى غير از همسرش نگاه كند، باید یک گوسفند کفاره بدهد و چنانچه با اين كار منى از او خارج شود، احتياط واجب آن است كه در صورت توان يك شتر و اگر نمى‌تواند يك گاو و اگر قدرت بر آن‌هم ندارد، يك گوسفند كفّاره دهد.

اگر نامحرم را از روى شهوت ببوسد، كفّاره آن بنا بر احتياط واجب يك شتر است و اگر بدون شهوت باشد، يك گوسفند كفّاره دارد.

هرگاه در حال احرام چنین کاری انجام بدهد، چنانچه قبل از وقوف به عرفات يا به مشعرالحرام صورت گيرد، حج او فاسد مى‌شود؛ ولى بايد آن را تمام كرده و سال آينده اعاده نمايد و كفّاره آن يك شتر است و اگر اين عمل بعد از وقوف در مشعرالحرام و قبل از طواف نساء صورت گيرد، حج آن‌ها صحيح است؛ ولى گناه كرده‌اند و يك شتر كفّاره دارد.

نگاه کردن اگر عمدی نباشد مانعی ندارد.