هرگاه از روى سهو و فراموشى طواف واجب را ناقص بگذارد، اگر بعد از تجاوز از نصف باشد، برمى‌گردد و طواف را كامل مى‌كند. (خواه موالات از دسته رفته باشد، يا نه) و اگر قبل از آن باشد چنانچه موالات به هم نخورده، مى‌تواند آن را تكميل نمايد وگرنه، بايد از نو شروع كند.
هرگاه از روى سهو طواف را زيادتر از هفت دور به‌جا آورد، اگر اضافه كمتر از يك دور باشد، آن را قطع مى‌كند و طوافش صحيح است و اگر يك دور يا بيشتر باشد، احتياط آن است كه به‌قصد قربت بر آن بيفزايد تا هفت دور ديگر به‌عنوان طواف مستحب كامل شود و بعد دو ركعت نماز طواف واجب را به‌جا مى‌آورد و پس از سعى (در انجام كه سعى واجب است) دو ركعت ديگر براى طواف مستحب به‌جا مى‌آورد؛ و لازم نيست قصد كند طواف اوّل واجب است و دوّم مستحب؛ بلكه همين اندازه كه به‌قصد قربت انجام دهد كافى است.
هرگاه در اثناى طواف داخل خانه كعبه شود طواف او باطل است و بايد اعاده كند.
اگر بعد از فراغت از طواف، در عدد دورهاى طواف يا شرايط طواف مانند وضو و غيره شك كند اعتنا نمى‌كند.
اگر بدون عذر طواف را قطع كرد و كارى كه منافات با طواف داشت انجام داد، مثل این‌که فاصله زيادى انداخت و موالات عرفيّه از بين رفت، احتياط آن است كه اگر سه شوط و نيم بجا آورده طواف را اتمام و سپس اعاده نمايد؛ ولى مانعى ندارد از آغاز طواف را از سر بگيرد.
در فرض سؤال طواف ها با نیت جدا انجام می شوند و بطلان یکی خللی به دیگری وارد نمی کند و تنها باید مورد باطل شده را اعاده نماید.
ماه ذى‌الحجه شرط نيست، هرچند بهتر است.
بايد عمل باطل‌شده را جبران كند، ولى از احرام خارج‌شده و كفّاره‌اى ندارد.
اگر شخصى، طواف نساءهاى متعدّدى را ترك كرده باشد، يك طواف نساء براى همه آن‌ها كافى است و در اين حكم (ترك طواف نساء) فرقى ميان زن و مرد و كودك نيست؛ زيرا طواف نساء بر همه لازم است و بدون آن همسر براى او حلال نمى‌شود.
اگر طواف را (مثلاً روز شنبه) بجا آورد و روز بعد شك كند كه سعى كرده يا نه، احتياط مستحب انجام سعى است، مگر آن‌که پس از تقصير شك نمايد، كه در اين صورت لازم نيست سعى كند.
احتیاط آن است که نماز طواف و نماز طواف نساء را هم بخواند.
طواف مذكور بنا بر احتياط واجب باطل است و بايد اعاده شود.
